تحلیل آوا و القا در اشعار عاشورایی صفایی جندقی
2019
صفایی جندقی فرزند ارشد یغمای جندقی است و اشعار عاشورایی مهیج و سوزناک وی در قالب ترکیببند سروده شده است. او در این شیوه گوی سبقت را از اقران ربوده و ترکیببند عاشورایی او، مشحون از فنون و صنایع ادبی است.در این مقاله، از میان فنون ادبی مراثی تنها به آواها و صنایع مرتبط با آن مانند واجآرایی، انواع جناس و تکرار که بار موسیقایی کلام را افزایش میدهند، پرداخته شده است. تحلیل آوایی این اشعار از منظر مکتب فرمالیسم، با تأکید بر تحلیل آواها و القاهاست که موریس گرامون به آنها توجه داشته است. بر این اساس در ذهن پرسشهایی مطرح میشود؛ آیا میتوان از تکرار آواهای به کاررفته در شعر صفایی به القاهایی دست یافت؟ آیا تکرار واج و القای آن میتواند احساسات یا نامآواهایی را تداعی کند؟ در تحلیل واجی نوحهها، با در نظر گرفتن تأثیر انتخاب واژگان و تکرار آنها بر موسیقی و معنای نوحهها به تکرار واجها، القا، جایگاه و شیوههای تولید توجه شده است. در این مقاله به آواها، میزان کاربرد آنها، القاها و تصویرسازیهای به کار رفته در نوحهها پرداخته تا میزان موفقیت شاعر را در انتقال مفاهیم و پیام مشخص کند. نتیجه اینکه تکرار آواها توانستهاند احساسات و حسیات را تداعی کنند؛ بسامد بالای واکة بم "آ" و همخوان خیشومی "ن" در اشعار صفایی جندقی، حاکی از القای درد، رنج و نارضایتی است، حتی اگر در مضمون بیتها و کلام او آشکارا بیان نشده باشد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI