مطالعهی تحلیلی گروتسک در آثار نقاشان انقلاب اسلامی با تمرکز بر آثار حبیبالله صادقی، کاظم چلیپا و حسین خسروجردی

از دیرباز تاکنون هنرمندان از گروتسک به ‌عنوان شیوه‌ و مفهومی شناخته‌‌شده برای آشکار کردن حقایق پنهان و پررنگ‌تر نشان دادن واقعیت‌های کمتر دیده ‌شده بهره جسته‌اند.آشوب، انقلاب و جنگ در ایران دهه‌های 50 و 60 شمسی، سرنوشتی تاریخی را برای این کشور رقم زد و نقاشان انقلاب با بهره‌گیری از گروتسک ویژگی‌های جامعه‌ی آن روزها را به نمایش گذاشتند. هدف از این پژوهش، شناخت بیشتر هنر انقلاب و واکاوی کارکرد و دسته بندی گروتسک در آثار نقاشان انقلاب اسلامی می‌باشد. سوالات پژوهش عبارتند از:1ـ گروتسک در آثار نقاشان انقلاب چگونه بروز یافته است؟2ـ گروتسک دارای چه کارکردی در آثار نقاشان انقلاب است؟ 3ـ آثار هنرمندان انقلاب اسلامی کدام یک از دسته بندی‌های گروتسک را شامل می‌شود؟ در پژوهش حاضر، به شیوه‌ی توصیفی- تحلیلی و مطالعه ی تطبیقی، با استناد به منابع کتابخانه ای و مشاهده آثار، ضمن مطالعه ی الگوی نظری چهار متفکر مطرح در مورد گروتسک، مهمترین زمینه‌های خلق مفاهیم آثار در فرایند بهره گیری از گروتسک و سیر زایشی معنا بررسی شده است. جامعه پژوهش، آثار نقاشان انقلاب تعریف گردیده و به‌عنوان نمونه تحقیق 9 اثر شاخص از اعضای هسته اولیه نقاشان انقلاب آقایان حبیب‌الله صادقی، کاظم چلیپا و حسین خسروجردی به روش نمونه‌گیری قضاوتی آورده شده است. نتیجه حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که نقاشان انقلاب از گروتسک به ‌عنوان یک نگرش و جهان‌بینی برای بیان اهداف خود بهره گرفته‌اند و اغلب آثار جامعه پژوهش، در دسته‌بندی گروتسک ناب قرار می‌گیرد. در تمامی آثار این هنرمندان نوعی تقابل دوگانه میان خیر و شر، نیکی و بدی، زیبایی و زشتی و حق و باطل موردنظر قرارگرفته است. در حقیقت رویکرد نقاشان انقلاب به گروتسک، رویکردی بدبینانه و سراسر اضطراب و ترس است و نقاشان انقلاب از گروتسک در جهت اصلاحات سیاسی، اجتماعی و اخلاقی سود جسته‌اند.