تأثیر هشت هفته تمرینات ریباندتراپی بر تعادل ایستا و پویا و قدرت اندام تحتانی کودکان دارای اختلال نقص توجه / بیش فعالی

زمینه و هدف: تمرینات ریباند تراپی به عنوان یک روش تمرینی جدید که موجب تحریک مکانیکی سیستم عصبی-عضلانی می‌شود، مورد توجه پژوهشگران و توان بخشان قرار گرفته است. هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر 8 هفته تمرینات ریباندتراپی بر تعادل ایستا و پویا و قدرت اندام تحتانی کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش بررسی: 30 نفر ازکودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/ بیش فعالی با میانگین سن (1/1±07/8 )، وزن( 5/7±6/25 )و قد(1/11±125) به صورت داوطلبانه در این پژوهش نیمه تجربی شرکت کردند و به طور تصادفی به دو گروه کنترل(15نفر) و تجربی(15نفر) تقسیم شدند. از آزمون لک لک و آزمون تعادلیY به ترتیب برای اندازه گیری تعادل ایستا و پویا استفاده شد. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلات چهار سر ران، همسترینگ و عضلات دورسی فلکسور و پلنتار فلکسور تمامی مشارکت جویان با استفاده از دینامومتر دستی اندازه گیری شد. گروه تجربی به مدت 8 هفته، هفته ای سه جلسه 45 دقیقه ای تمرینات ریباندتراپی را انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمونt مستقل صورت گرفت. یافته ها: نتایج، افزایش معنی داری را در تعادل ایستا و پویا در جهت‌های قدامی، خلفی-داخلی، خلفی-خارجی و تعادل کلی و همچنین قدرت اندام تحتانی در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل نشان داد (p<0/05). نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات ریباندتراپی می تواند بر بهبود تعادل ایستا و پویا و قدرت عضلات اندام تحتانی مؤثر باشد.