بررسی ابعاد رشد پس از سانحه ناشی از سرطان در بيماران نجات يافته از آن

مقدمه: رشد پس از سانحه، تجربه ذهنی تغييرات روان شناختی مثبت است که توسط فرد و در اثر مقابله با موقعيت‌های به شدت چالش برانگيز ايجاد می‌شود. هدف: هدف از انجام اين پژوهش تعيين ابعاد رشد پس از سانحه در بيماران مبتلا به سرطان بوده است. روش کار: مطالعه حاضر يک مطالعه مقطعی از نوع توصيفی تحليلی است. جامعه پژوهش را بيماران مبتلا به سرطان مراجعه کننده به دو بيمارستان اصلی ارجاع بيماران مبتلا به سرطان تشکيل داده و نمونه‌ها شامل 402 بيمار واجد شرايط ورود به مطالعه بودند که به روش در دسترس انتخاب گرديدند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه ويژگی های جمعيت شناختی و "ابزار رشد پس از سانحه "بوده است. برای تحليل داده‌ها از آمار توصيفی و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آناليز واريانس) استفاده گرديد. نتايج: ميانگين سنی شرکت‌کنندگان 14 ± 7/46 و60 درصد از آنها زن، 5/38 درصد از نمونه‌ها مبتلا به سرطان متاستاتيک بودند. ميانگين نمره رشد پس از سانحه در نمونه‌های حاضر در اين مطالعه 7/14 ± 68/68 بود. در ميان ابعاد رشد پس از سانحه، ابعاد "معنويت" و "ارتباط با ديگران"، بيشترين نمره را کسب کردند (به ترتيب 13/2 ± 63/7 و 9/4 ± 03/25). از ميان متغيرهای مختلف، سن(001/0>P ؛ 0.193- = r)، ارتباط معکوس با رشد پس از سانحه داشت و اختلاف معنی‌داری بين سطح تحصيلات (013/0 P <) و درآمد (015/0= P) با رشد پس از سانحه بدست آمد. نتيجه گيری: نتايج مطالعه نشان داد که با وجود مشکلات جسمی، روانی و اجتماعی متعدد در بيماران مبتلا به سرطان، مواجهه با اين حادثه تنش‌زا منجر به پيامدهای روان شناختی مثبت نيز می‌شود.