Kedi ve Köpeklerde Periodontal Hastalığın Oluşma İnsidansı ve Tedavi Seçenekleri

Bu calismada kedi ve kopeklerde peridontal hastaligin insidansinin ortaya konmasi amaclanmistir. Calismada S.U. Veteriner Fakultesi Cerrahi Anabilim Dali, Konya ve Petcode Hayvan Hastanesine, Ankara, getirilen 150’ser adet farkli cins, irk, agirlik ve yasta kopek ve kedi kullanildi. Olgular periodontal hastalik, gingivitis, dis curugu, asinma, sut disi, mine defekti, kirik, gingival hiperplazi ve cekilme, stomatit, dis rezorpsiyonu gibi parametreler goz onunde bulundurularak degerlendirildi. Klinik ve radyolojik muayeneler yapildi. Kedilerin 89'u disi ve 61 tanesi erkek, kopeklerde ise bu oran 72 disi, 78 erkekdir. Kedilerde periodontal hastaliga yatkinlik melez irklarda ve Scottish fold’larda %75 civarinda gozlenirken; kucuk cins kopeklerde hastaliga yatkinlik %80 olarak kaydedilmistir. Iki yasindaki hastalarin %80’ninin en az 1 disinde periodontal hastalik gozlendi. Kedilerde ilk olarak maksillar 108. ve 208. dislerinde problem gorulurken, bunu takiben 107. ve 207. dislerinin de etkilendigi gorulmustur. Kucuk parca (cips) kirigi (108. ve 208. disler) sebebiyle 5 yasini asmis kopeklerin %60'inda periodontal hastalik mevcuttur.150 kediden 33'unde feline mukozit (gingivostomatit) gorulurken 14'unde total dis cekimi yapilmistir. Yapilan anketler sonunda kedi sahiplerinin 38 tanesinin dislerini fircalamasi gerektigini bilirken,11 tanesinin duzenli dis fircaladigi ve 9 tanesinin agzinin patolojik olmadigi not edilmistir. Kopek sahiplerinin ise 87 tanesi dis fircalamasi gerektigini bildigi halde, 42 tanesi dis fircalamaktadir. Sonuc olarak, ilk alti aylik surede yavru kedi ve kopeklere dis fircalama aliskanligi kazandirmak agiz ve dis sagliginin korunmasi icin esas sart oldugu gorulmustur. Veteriner hekimler tarafindan hasta sahipleri agiz ve dis sagligi yonunden bilgilendirilmeli ve periodontal hastaliga yatkinligin yas ve evde bakim ile dogru orantili oldugu gosterilmelidir.