Kanser Hastalarının ve Onlara Bakım Veren Kişilerin Depresyon ve Anksiyete Durumlarının Değerlendirilmesi

Amac: Teknolojinin artisi ile gunumuzde kanser, olumle sonuclanan akut bir hastaliktan cok, siklikla evde bakima gereksinim duyulan ve dolayisiyla tum aileyi etkileyen uzun sureli tedavi gerektiren, kronik bir hastaliga donusmustur.  Calismamizda hastalarin depresyon-anksiyete durumlari ile onlara bakim veren aile bireylerinin depresyon ve anksiyete durumlari arasindaki iliskiyi arastirmayi amacladik. Materyal ve Metot: Calismamiz Karadeniz Teknik Universitesi Radyasyon Onkolojisi Unitesinde, Haziran 2015 ile Mayis 2016 tarihleri arasinda, calismaya katilmayi kabul eden toplam 100 hasta ve 100 bakim veren kiside yapilmistir. Hastalara demografik ozellikleri ve Hastane Anksiyete Depresyon Skalasi (HADS) sorularindan olusan tarafimizca hazirlanmis anket uygulandi. Bakicilara da bunlara ek olarak Zarit Bakici Yuku Olcegi uygulandi. Ana sonuc olcutlerimiz anksiyete ve depresyon skorlari idi. Bulgular: Hastalarin yas ortalamalari 55,41 ± 14,29 iken bakicilarinki 43,65 ± 13,64 idi. Bakim veren kadinlarda anksiyete ve depresyon durumu erkeklere gore istatistiksel olarak anlamli derecede yuksekti (p<0,001, p=0,009). Hastalarin depresyon skoru ve hastalarin anksiyete skoru ile bakim verenlerin anksiyete skorlari arasinda istatistiksel olarak anlamli derecede pozitif korelasyon vardi (r=0,261, p=0,009; r=0,210, p=0,036). Zarit puani ile bakim verenin anksiyete ve depresyon skorlari arasinda istatistiksel olarak anlamli derecede pozitif korelasyon vardi (r=0,569, p<0,001; r=0,417, p<0,001). Sonuc: Kanser hastalarinin bakimindan sorumlu bireylerde olusabilecek depresyon ve anksiyete konusunda uyanik olmak sagligin korunup gelistirilmesi ilkesinin geregidir.