تاثیر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر آنزیم­ها و بافت کبد در موش کوچک آزمایشگاهی

بادرنجبویه (Melissa officinalis) گیاهی است معطر که دارای خواص درمانی فراوان از جمله آرام­بخش، آنتی­اکسیدان و ضدباکتری می­باشد. این تحقیق با هدف بررسی اثر عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه بر میزان تغییرات فعالیت آنزیم­های کبدی ASTALTو ALP و بافت کبد در موش کوچک آزمایشگاهی نر نژاد  Balb/Cانجام گرفت. در این مطالعه تجربی 40 سر موش کوچک آزمایشگاهی از نژاد Balb/Cبه صورت کاملا تصادفی در پنج گروه شامل سه گروه تیمار و گروه­های کنترل و دارونما تقسیم و در شرایطی یکسان نگهداری شدند. عصاره بادرنجبویه در سه دوز 50، 100 و 200 میلی­گرم بر کیلوگرم تهیه و به روش درون صفاقی به مدت 20 روز به صورت یک روز در میان تزریق شد. از نرمال سالین نیز جهت تزریق به گروه دارونما استفاده گردید.بعد از آخرین تزریق خون­گیری انجام و بافت کبد جدا گردید. میزان تغییرات آنزیم­های ASTALTو ALPتوسط آزمون ANOVA با  نرم افزار SPSSدر سطح 05/0≥Pآنالیز گردید و در عین حال بافت کبد جهت بررسی تغییرات بافتی این اندام مورد بررسی قرار گرفت.نتایج حاکی از کاهش معنی­دار ALT و ALPدر دوز mg/kg200 است (05/0P ). تعداد هپاتوسیت­ها و هیستولوژی بافت کبد تغییرات معنی­داری را نشان نمی­دهد.به طور کلی می­توان گفت عصاره هیدروالکلی بادرنجبویه با کاهش فعالیت آنزیم­های  ALTو ALPو عدم تغییردر بافت کبد توانسته نقش حفاظتی خود را به اثبات برساند. از این رو در صورت استفاده صحیح می­تواند نقش مهمی در پیشگیری و درمان بیماری­ها در طب سنتی و طب رایج داشته باشد. ر