ررسی اثر انکوریجی ترانس پالاتال آرک در درمان کشیدن دندان

چکیده مقدمه: اغلب در فک بالا به دست آوردن حداکثر انکوریج برای دندان‌های مولر اول و عدم حرکت آن‌ها به سمت محل دندان کشیده شده مورد توجه است. ترانس پالاتال آرک یکی از وسایلی است که به تامین انکوریج کمک می‌کند. مطالعات محدودی اثرات ترانس پالاتال آرک را بر حرکات قدامی-خلفی، عمودی، عرضی و چرخشی مولرها با استفاده از سفالوگرام و کست مطالعه اندازه‌گیری کرده‌اند. بنابراین، مطالعه‌ای با هدف ارزیابی توانایی انکوریج ترانس پالاتال آرک در حرکت  قدامی-خلفی، عمودی، عرضی و چرخشی دندان های مولر اول فک بالا در بیمارانی که با کشیدن دندان‌های پره مولر و با و بدون ترانس پالاتال آرک درمان شدند، انجام شد. مواد و روش: این مطالعه‌، یک پژوهش کارآزمایی بالینی گذشته نگر بود که بر روی 68 بیمار که تحت درمان ارتودنسی قرار گرفتند، انجام شد. از این افراد 34 نفر با ترانس پالاتال آرک و 34 نفر بدون ترانس پالاتال آرک درمان شدند. سفالوگرام‌های جانبی و کست‌های مطالعه‌ی قبل و بعد از درمان این بیماران برای ارزیابی حرکت دندان های مولر اول فک بالا در طول درمان بررسی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با بکارگیری تی زوجی و من‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: حرکات قدامی-خلفی، عمودی و چرخشی دندان‌های مولر اول فک بالا در بیماران درمان شده با و بدون ترانس پالاتال آرک که به وسیله‌ی سفالوگرام و کست‌های مطالعه بررسی شدند، تفاوت معنی‌داری نداشتند. حرکت عرضی دندان‌های مولر اول فک بالا در گروه درمان شده با ترانس پالاتال آرک و گروه درمان شده بدون ترانس پالاتال آرک به طور معنی‌داری از نظر آماری  متفاوت بود (به ترتیب 19/2 ± 19/0- میلی متر و 25/1 ± 47/1- میلی متر، 002/0 = P). بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه حرکت عرضی دندان های مولر اول فک بالا در گروه درمان شده با ترانس پالاتال آرک به طور معنی‌داری کمتر از گروه کنترل که بدون  ترانس پالاتال آرک درمان شدند، بود. واژگان کلیدی: ارتودنسی بالینی، ترانس پالاتال آرک، دندان مولر اول فک بالا