Berekening kachel-opties 2019-2020

Voor milieu- en klimaatbeleidsadvies maakt PBL gebruik van zogeheten reductie-opties om de (kosten-)effectiviteit van mogelijke beleidsmaatregelen inzichtelijk te maken. De kosteneffectiviteit van milieumaatregelen vormt bij veel beleidsmaatregelen een belangrijk hulpmiddel en wordt ook wel gebruikt als toets bij verlening van milieuvergunningen. In 2018/2019 heeft TNO, in opdracht van het PBL, een studie uitgevoerd naar emissie-effecten en kosten van mogelijke (beleids)maatregelen om emissies te reduceren van particuliere houtkachels en open haarden. Ook in 2010 en 2013 is door het toenmalige ECN Beleidsstudies de kosteneffectiviteit berekend van mogelijke reductie-opties ten aanzien van fijnstof uit particuliere houtkachels en open haarden. Er is een nieuwe raming ten aanzien van luchtemissies berekend in samenhang met de recent gepubliceerde Klimaat- en Energieverkenning 2019. Daarbij is gebruik gemaakt van een nieuwe CBS-inventarisatie van het houtverbruik door huishoudens. Deze nieuwe gegevens zijn de aanleiding om opnieuw de emissie-effecten en kosten van mogelijke (beleids)maatregelen voor particuliere houtkachels en open haarden uit te rekenen. Veel uitgangspunten in deze studie zijn hetzelfde gebleven in vergelijking met de eerdere studie van TNO. Zo is opnieuw de ‘Methodiek Milieukosten’ gehanteerd, uitgaande van een technische afschrijvingstermijn van 25 jaar en 3% rente.