الگوی ساختاری ارتباط بین پایگاه اقتصادی – اجتماعی و رفتار رانندگی (مطالعۀ موردی شهر تهران)

زمینه و هدف  در دهۀ اخیر، پایگاه اقتصادی – اجتماعی افراد به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین عوامل تأثیرگذار از بین عوامل اجتماعی بر رفتار رانندگی رانندگان در دنیا مطرح می‌باشد. در این پژوهش، ارتباط بین مؤلفه‌های مبین سطح پایگاه اقتصادی – اجتماعی فرد مؤثر بر رفتار ترافیکی راننده بررسی و در انتها، مدل ساختاری پیش‌بینی ارتباط بین متغیرهای پژوهش ارائه می‌گردد.  روش: جامعۀ آماری این پژوهش با حجم نمونۀ 250 نفر از رانندگان سواری شهر تهران در بازۀ زمانی سال 96 در شهر تهران می‌باشد. روش پژوهش از نوع هم‌بستگی به شیوۀ پیمایشی است. پس از برآورد شاخصه‌های پایگاه اقتصادی – اجتماعی بر اساس مؤلفه‌های استانداردشده، ارتباط جایگاه فرد با رفتار رانندگی وی بر اساس پرسش‌نامۀ استاندارد در سه حوزۀ رفتارهای اضطراب، بنیان رفتارهای احتیاطی مفرط و رفتارهای هیجان‌خواه برآورد گردیده است. یافته‌ها: در ابتدا با استفاده از آزمون آماری پیرسون، هم‌بستگی بین متغیرهای پژوهش برآورد گردید و مشخص شد که بین رفتارهای هیجان‌خواه و خصمانه و رفتار محتاطانۀ افراطی با پایگاه اقتصادی – اجتماعی راننده با ضریب 254/0 و 139/0، رابطۀ معنی‌داری وجود دارد و بین رفتار اضطراب بنیان و پایگاه اقتصادی -اجتماعی راننده، هم‌بستگی وجود ندارد. پیشنهاد‌ها: در ادامه برای ارائۀ الگوی پیش‌بینی رفتار راننده، تحلیل رگرسیون بین متغیرهای این پژوهش صورت گرفت و با استفاده از  مدل ساختار عاملی، الگوی پیش‌بینی ارتباط بین رفتار ترافیکی راننده و پایگاه اقتصادی - اجتماعی وی ارائه گردیده است.