مقایسه گونه های گلسنگ پوست زی با هدف ارائه معرف های زیستی در توده های بهره برداری شده و شاهد جنگل های طبیعی راش در منطقه نوشهر

نظر به اهمیت و گسترش بهره مندی از گونه­ های معرف در برآورد پویایی و پایداری زیست بوم ­های طبیعی، این پژوهش با هدف ارزیابی و اندازه­ گیری گلسنگ ­های پوست­ زی به عنوان شاخص زیستی در جنگل­ های شمال در منطقه نوشهر صورت پذیرفت. بدین منظور، گونه­ های گلسنگ در توده ­های بهره ­برداری شده و مدیریت نشده (شاهد) راش در سه پارسل 209، 234 و 241 از بخش 2 شوراب از طرح­ جنگل­داری گلبند در شهرستان نوشهر (استان مازندران) مورد بررسی قرار گرفت. در اجرای این تحقیق از قاب ­هایی با ابعاد 40×60 سانتی ­متری برای برداشت نمونه ­های گلسنگ پوست­ زی در سطح هر پایه درختی استفاده گردید. سپس با استفاده از تحلیل گونه­ های شاخص (IV)، میزان تعلق­ پذیری گونه­ های گلسنگ در هر توده بررسی و تفکیک شد. نتایج این پژوهش نشان داد که 8 گونه گلسنگ متعلق به 7 جنس و 5 خانواده در جنگل ­های بهره ­برداری شده و 15 گونه گلسنگ متعلق به 13 جنس و 10 خانواده در توده مدیریت نشده ثبت گردید. گونه های گلسنگی Graphis scripta، Pertusaria albescens، Opegrapha vulgata، Lepraria lobificansو Parmotrema perlatum به ­عنوان معرف توده های شاهد و گونه هایLecanora thysanophora ، Flavoparmelia caperata   و Ramalina thrausta معرف توده های بهره برداری شده در این پژوهش تفکیک و معرفی گردیدند. بر این اساس حضور یا عدم حضور این گونه ها در زیست بوم ­های طبیعی می تواند شاخص مناسبی در ارزیابی اقدامات مدیریتی در جنگل های راش در منطقه مورد بررسی باشد. در یک نتیجه ­گیری کلی می­ توان بیان نمود که گونه ­های معرف در توده های بهره برداری شده و شاهد متفاوت بودند که نشان می­ دهد بهره ­برداری جنگل سبب تغییر شرایط محیطی و عدم حضور برخی عناصر رویشی گلسنگی شده است.