2000 Sonrası Kalkınma Planlarının Ulaştırma Politikaları Bakımından İncelenmesi

Turkiye, 2000li yillarla birlikte, kendisini bolgesinde guclu bir ekonomik ve politik aktor olarak konumlandirmaktadir. Boylesi bir hedefin gerceklesmesinin kosullarindan birisi, bu hedefi destekleyen guclu ulusal ulastirma politikalarinin hayata gecirilmesidir. Makro olcekli hedeflere ulasabilmek icin, en ust olcekten baslayarak ulastirma konusunun nasil degerlendirildigini ortaya koymak onem tasimaktadir. Arastirmanin amaci; Turkiye’nin politikalarina da yon veren ulastirma konusunun ulusal planlarda ele alinis bicimini ve plan kararlarina ne olcude yansiyabildigini tartismaktir. Ayrica ulastirma sektorunde gelistirilen politikalar ile ekonomik hedeflerin birbirini ne olcude tamamladigi ve destekledigi de ele alinmaktadir. 8,9,10 ve 11. Kalkinma Planlari ve Ozel Ihtisas Komisyonu raporlari, ulastirma sektoru baglaminda incelenmistir. Ilgili kamu kurumlarinin yayinlari incelenerek ikincil veri arastirmasina dayali nitel ve tematik bir analiz ile yapilmistir. Arastirma bulgulari, kalkinma planlarinin temel meseleyi ortaya koymak konusunda basarili olduklarini ancak; cozum uretmek ve cozumu hayata gecirmek asamasinda sorun yasandigini gostermektedir. Ayrica ulastirma alanindaki stratejik kararlarin alt olcek planlara yansimadigi ve uygulama pratiginden uzak oldugu sonucuna ulasilmistir. Planlarin kademeli birlikteligi ilkesinin ozellikle ulastirma alaninda onemli olduguna isaret edilmistir.