YETENEK YÖNETİMİ İLE ÖRGÜT KÜLTÜRÜ İLİŞKİSİNDE DUYGUSAL ZEKÂ LİDERLİĞİNİN VE PSİKOLOJİK SÖZLEŞMENİN ARACI ROLÜ

Hastanelerde calisan saglik ve idari personelinin orgut kulturu ve yetenek yonetimi davranislarinin birbirleri ile olan iliskilerini inceleyerek duygusal zekâ liderligi ve psikolojik sozlesmenin bu iliskideki araci rolunu analiz etmektir. Arastirma, Giresun’da rastgele ornekleme yontemiyle belirlenmis olan kamu hastanelerinde yapilmistir. Veri toplama araclari olarak; Orgut kulturu icin Denison ve Mishra (1995) tarafindan gelistirilen ve Yahyagil (2004) tarafindan Turkce’ye uyarlanan olcek; yetenek yonetimi icin Anne-Marguerite Oehley (2007) tarafindan gelistirilen ve arastirmaci tarafindan Turkce’ye uyarlanan olcek; duygusal zekâ liderligi icin Palmer, Stough, Harmer ve Gignac (2009) tarafindan gelistirilen ve arastirmaci tarafindan Turkce’ye uyarlanan olcek ve son olarak psikolojik sozlesme icin Rousseau (2000) tarafindan gelistirilen ve Topcu (2015) tarafindan Turkce’ye uyarlanan olcek kullanilmistir. Arastirma verileri SPSS 16.0 programiyla tanimlayici istatistikler; AMOS 20.0 programiyla yapisal esitlik modeli ve path (yol) analizi uygulanmistir. Katilimcilarin % 43,6 ile 28-35 yas araliginda, % 38'inin lisans egitimine sahip, % 37,6’sinin hemsire ve %49’unun evli oldugu bulunmustur. Yoneticiler ile yapilan gorusme sikligina ise, katilimcilarin %46,6'si “Birkac kez” cevabini vermistir. Yetenek yonetimi ile orgut kulturu arasinda pozitif yonlu ve istatistiksel olarak anlamli bir iliski bulunmustur.