ارزیابی تلفیق سامانههای جمعآوری آب با سوپرجاذب و مواد آلی در استقرار باغهای بادام در شرایط دیم
2012
ایران سرزمین خشک و نیمهخشک است که بخش قابل توجهی از اراضی آن، سیلخیز یا شیبدار میباشد. توسعه باغهای دیم، به عنوان یکی از راهکارهای اساسی در راستای افزایش سطح زیر کشت در این اراضی بهشمار میرود. لذا این پژوهش به منظور ارزیابی تلفیق سامانه جمعآوری آب با سوپرجاذب و مواد آلی در احداث باغهای بادام دیم در منطقه روانسر، استان کرمانشاه، طی سالهای 1389-1388 انجام گرفت. این پژوهش، در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار پایهریزی شد. فاکتور اصلی در این آزمایش، سه نوع سیستم احداث باغ بادام دیم و فاکتور فرعی شامل سه رقم بادام (شاهرود 7، 10 و 12) بود. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از سامانه جمعآوری آب به همراه سوپرجاذب و مواد آلی، بیشترین میزان رطوبت نسبی خاک را در هر دو سال داشت. در سال اول، تیمار سامانه جمعآوری آب همراه با سوپرجاذب و مواد آلی، از نظر میزان رطوبت نسبی خاک، اختلاف معنیداری با تیمار سامانه جمعآوری آب بدون سوپرجاذب و مواد آلی نداشت، اما هر دو تیمار برتری معنیداری نسبت به تیمار سوپرجاذب و مواد آلی بدون سامانه جمعآوری آب داشتند. در سال دوم، بیشترین میزان رطوبت نسبی خاک مربوط به روش سامانه جمعآوری آب همراه با کاربرد سوپرجاذب و مواد آلی بود که این افزایش رطوبت در سال دوم، به دلیل افزایش میزان بارندگی بود که سبب افزایش شاخصهای رویشی نهال بادام نسبت به دو تیمار دیگر شد. در بین ارقام بادام، ارقام شاهرود 7 و 12 به دلیل خصوصیات رویشی بهتر نسبت به رقم شاهرود 10، با شرایط خشکی و دیم سازگارتر بودند. بهطور کلی، در احداث باغهای بادام دیم، ارقام بادام شاهرود 7 و 12و همچنین سامانه جمعآوری آب همراه با سوپرجاذب و مواد آلی پیشنهاد میشود.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI