بررسی میزان گرایش به نماز و عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور در سال 1396

سابقه و هدف: با توجه به تأثیر نماز بر هر شخص به‌ویژه در سن جوانی و دوران دانشجویی، این پژوهش با هدف تعیین میزان گرایش به نماز و عوامل مؤثر بر آن، در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور در سال 1396 انجام شده است. روش کار: در این پژوهش توصیفی-تحلیلی، تعداد 260 دانشجوی واجد شرایط دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با روش نمونه‌گیری طبقه‌یی وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری اطلاعات یک پرسش‌نامه‌ی دوبخشی شامل اطلاعات جمعیت‌شناختی و میزان گرایش به نماز و عوامل مؤثر بر آن بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از آزمون‌های توصیفی (میانگین، انحراف معیار و فراوانی) و استنباطی (آزمون تی و واریانس یک‌طرفه) تجزیه ‌و تحلیل شد و سطح معناداری 05/0P< در نظر گرفته شد. در این پژوهش همه‌ی موارد اخلاقی رعایت شده است و نویسندگان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته ‌ ها: میانگین و انحراف معیار کلی گرایش به نماز 38/19±96/73 به‌ دست آمد. بیشترین عوامل تأثیرگذار در گرایش دانشجویان به نماز به‌ترتیب لذت‌بخش بودن نماز و رسیدن به آرامش قلبی، پیشگیری از گناه و کارهای ناپسند؛ و کمترین عوامل تأثیرگذار به‌ترتیب ارتباط صمیمی با امام جماعت، سخنرانی مفید و تسلط علمی امام جماعت در زمان برپایی نماز بود. آزمون آماری تی بین تأهل و جنس با میانگین گرایش به نماز ارتباط معنادار (05/0P<)؛ و آزمون آماری واریانس یک‌طرفه بین میانگین گرایش به نماز با سال تحصیلی، معدل و تحصیلات والدین دانشجویان اختلاف معناداری نشان داد (05/0P<). به‌عبارتی‌دیگر، میزان گرایش به نماز در دانشجویان متأهل زن، با معدل بالا و سال آخر، نسبت به دانشجویان دیگر بیشتر بود. نتیجه ‌ گیری: میزان گرایش دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور به نماز در سطح خوب بود، اما نیازمند تدوين برنامه‌ی آموزشي مؤثر در زمینه‌ی تقويت اين فريضه است. استناد مقاله به این صورت است : Kavosi A, Meshkani M, Shurvarzi N, Roohi Gh, Nasiri H, Kavosi A, Mohammadi Gh. Exploring the Level of Tendency to Prayer and the Factors Affecting It among Students of Neyshabur University of Medical Sciences in 2017. J Res Relig Health. 2019; 5(3):    doi: https://doi.org/10.22037/jrrh.v5i3.22306.