ارزیابی پتانسیل مخزنی زونهای سازندهای آپشرون و آقچاگیل در یکی از چاههای خزر جنوبی براساس رخسارههای رسوبی و الکتروفاسیس

در این مطالعه استعداد مخزنی دو سازند آقچاگیل و آپشرون که عمدتا شامل ماسه، سیلت و شیل می‌باشند بررسی شده است. به این منظور مقاطع نازک موجود از خرده‌های حفاری مربوط به چاه A بررسی و چهار رخساره سیلت ماسه‌ای، گل‌ ماسه‌ای، سیلتی و گلی شناسایی شده است. براساس تغییرات نمودار اشعه گاما (GR) و رخساره‌های رسوبی چاه مورد مطالعه به 8 زون تفکیک شده است. زون 7 این چاه به‌دلیل کامل بودن داده‌های پتروفیزیکی و زمین‌شناسی برای بررسی کیفیت مخزنی انتخاب شده است. در ادامه نمودارهای گامای تصحیح شده (CGR)، تخلخل نوترونی (NPHI) و چگالی (RHOZ) به‌عنوان داده‌های ورودی برای مدل‌سازی الکتروفاسیس انتخاب شد، و با استفاده از روش خوشه‌بندی MRGC مقادیر این نمودارها در 5 الکتروفاسیس خوشه‌بندی شده‌اند. الکتروفاسیس 1 به‌دلیل مقادیر بالای نمودارهای CGR و RHOZ و پایین NPHI و الکتروفاسیس 5 به دلیل مقادیر پایین CGR و RHOZ و بالای NPHI به‌ترتیب پایین‌ترین و بالاترین کیفیت مخزنی را دارا می‌باشند.از طرفی مقایسه الکتروفاسیس‌ها و رخساره‌های رسوبی نشان‌دهنده انطباق الکتروفاسیس‌های دارای کیفیت خوب و پایین به ترتیب سیلت، گل ماسه‌ای و گل است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد داده‌های پتروفیزیکی در چاه‌های دارای داده‌های ناقص زمین‌شناسی می‌تواند در تحلیل کیفیت مخزنی مفید واقع شود.