شهر دیجیتالی و افزایش گرایش زنان به همسریابی مجازی

این مطالعه با استفاده از رویکرد نظریۀ زمینه­ای به تحلیل تأثیر شهر دیجیتال در تمایل زنان به همسریابی مجازی در شهر کرمان می­پردازد. برای این منظور با استفاده از تکنیک نمونه گیری نظری و هدفمند ، 16 کاربر زن در تالارهای همسریابی شهر کرمان مشارکت داشتند. جمع­آوری داده­ها از طریق مصاحبه نیمه­ساختاریافته انجام و با نرم افزار مکس کیو دی ای ورژن 12 تحلیل شد. یافته های پژوهش نشان داد تعداد قابل ملاحظه­ای از سایت­های همسریابی مجازی را زنان متأهل در کنار کاربران مجرد تشکیل می­دهند که از ویژگی گمنامی فضای شهری و فضای مجازی استفاده می­کنند و هنجارهای اجتماعی را در هم­می­شکنند. پس از ترکیب، ادغام و مقایسۀ مفاهیم، پنج مقولۀ مشترک میان کاربران زن متأهل و مجرد شامل (اعتیاد به چت، تجربۀ محدودیت، ، پرهیز از دیدار حضوری، سرگرمی و گذران وقت، تمایلات جنسی بصورت مجازی) کشف شد؛ همچنین دو مقولۀ خاص کاربران زن متأهل شامل ( اختفای تأهل و توجیهات آن و کم رضایتی از ازدواج) و دو مقولۀ خاص کاربران زن مجرد شامل (حس آزادی و چت علاج رفع تنهایی) نیز به دست آمد. پس از تحلیل خط داستانی مشارکت کنندگان «فضای مجازی به مثابه پناهگاه مقاومت زنان شهری» آشکار شد.