اثر رژیمهای کمآبیاری و نانوذرات سیلیکا بر عملکرد و اجزای عملکرد در گیاه کاهو رقم ویویان

نانو در کشاورزی سبب بهبود عملکرد گیاهان در جذب مواد غذایی، سوخت و سایر موارد می‌شود. این تحقیق با هدف بررسی عملکرد و بهره‌وری مصرف آب تحت شرایط رژیم‌های کم‌آبیاری و نانوذره سیلیکا انجام شد. تحقیق حاضر، در سال 1398 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا گردید. به منظور دست‌یابی به اهداف مذکور، مطالعه حاضر بر روی گیاه کاهو (رقم baby lettuce Vivian) در سه سطح ‌آبیاری (75، 85 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و سه سطح کاربرد نانوذره شامل 0، 50 و 100 میلی‌گرم بر لیتر به صورت تغذیه ریشه‌ای در سه تکرار انجام گردید. این طرح در قالب کرت‌های خردشده نواری و با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی تحلیل شد. بر اساس نتایج، تنش کم‌آبی بر روی عملکرد کل، شاخص برداشت، شاخص سطح برگ و سطح برگ دارای اثر معنی‌دار در سطح احتمال یک درصد بود و تنها بر روی وزن ریشه معنی‌دار نبود. در این مطالعه اثر استفاده از نانوذره بر روی هیچ‌یک از شاخص‌های بررسی شده، معنی‌دار یافت نگردید. اثر توأمان تنش کم‌آبی و استفاده از نانوذره بر روی عملکرد کل در سطح احتمال پنج درصد معنی‌دار بود اما بر روی وزن ریشه، شاخص سطح برگ، شاخص برداشت، طول ریشه و سطح برگ این اثر معنی‌دار یافت نگردید. بیش‌ترین میزان پارامتر عملکرد کل به ترتیب در تیمار I100F100برابر 88/87 گرم و کم‌ترین میزان در تیمار I85F50با 47 گرم به ثبت رسید. حداکثر سطح برگ و شاخص سطح برگ در تیمار I100F50، حداقل سطح برگ در تیمار I75F0 و حداقل شاخص سطح برگ در تیمار I75F100 مشاهده گردید. بالاترین و پایین‌ترین شاخص برداشت در این پژوهش، به ترتیب برابر 68/74 و 61/52 درصد بود. حداکثر و حداقل وزن ریشه در حالت آبیاری کامل رخ داد. وزن ریشه در تیمار I100F100 برابر 27 گرم و در تیمار I100F0 برابر 42/18 گرم بود.