Grotestedenbeleid en interbestuurlijke verhoudingen: Wetenschappelijke reflectie op ‘Het grotestedenbeleid’ (1999)

Wat 22 jaar na de start van het Grotestedenbeleid opvalt, is hoe invloedrijk het grotestedenbeleid is geweest voor de ontwikkeling van interbestuurlijke verhoudingen. De beweging die toen in gang gezet is naar een partnerschap tussen Rijk, provincie en gemeenten, heeft uiteindelijk geleid tot het interbestuurlijk programma (IBP) waarin rijksoverheid, VNG, IPO en Unie van Waterschappen afspraken hebben gemaakt over de gezamenlijke aanpak van grote maatschappelijke vraagstukken als energietransitie, zorgvernieuwing of woningtekorten (Studiegroep IFV, 2020). In de geest van het artikel van Denters, De Jong en Van Heffen passen ook hier wel wat kritische opmerkingen. De probleempercepties van de rijksoverheid staan centraal bij de aanpak van maatschappelijke vraagstukken, terwijl van de medeoverheden juist een minstens even grote inzet wordt verwacht. Een andere kritische kanttekening betreft de wankele juridische basis achter het geheel van afspraken tussen koepelorganisaties en rijksoverheid.