Ondergrondse opslag in Nederland - Technische verkenning

Met het Klimaatakkoord van Parijs en de recente klimaatdiscussies staat Nederland voor de belangrijke opgave om de uitstoot van CO2 in 2050 met 95% te reduceren ten opzichte van het niveau van 1990. Ondergrondse opslag van stoffen kan hier op verschillende manieren aan bijdragen. De opslag van CO2 in lege gasvelden wordt al geruime tijd onderzocht en kan de uitstoot bij energiecentrales en bepaalde industrieen significant reduceren zolang die nog afhankelijk zijn van de inzet van fossiele brandstoffen. De ondergrond kan ook dienstdoen als buffer voor diverse vormen van energie en grondstoffen waarmee de leveringszekerheid en betaalbaarheid van het energiesysteem en de industrie gewaarborgd blijft. Daarnaast worden opslagvormen onderzocht die een specifiek probleem aanpakken zoals de berging van afvalstoffen of de stabilisatie van ondergrondse ruimte. Deze studie levert een verkennende technische inventarisatie van de diverse mogelijkheden van ondergrondse opslagvormen die een belangrijke rol kunnen gaan spelen in de energietransitie. De uitkomsten worden gekoppeld aan verwachtingen ten aanzien van de toekomstige vraag naar deze vormen van opslag. Ten slotte wordt een overzicht van onderzoeksvragen gegeven met betrekking tot de ontwikkeling van opslag en het voeren van een adequaat beleid rond opslag in de ondergrond.