ALEVİLİKTE CEM İBADETİNE YÜKLENEN ANLAMLAR VE CEM İBADETİNİN MANEVİ MAKAMLARI

Aleviligin temel ibadeti olan cemler, bircok tasavvufi anlami da icerisinde tasimakta ve yasatmaktadir. Cemler, genel anlamda Alevilik inancinin kimlik kodlarini tasiyan ana unsur olmustur. Bir toplumun ibadet bicimi, o topluma dair biriken tarihsel hafizanin okunmasi acisindan da onem arz etmektedir. Geleneksel ogretisinde, inanci sekilsel kaliplardan hakikate (oze) tasimayi amaclamis olan Alevilik inanci, bu manada da cem ibadetinin erkânlarina da farkli tasavvufi anlamlar yuklemistir. Ele alinan erkânlarin icerigine gore kimi cemler toplumun her bireyine acik yapilirken, ornegin musahiplik cemi gibi ibadetler ise sadece toplumun belli bir kesimine acik tutulmus veya tutulmaktadir. Cem ibadetinin bir baska boyutunu ise Alevilik kimligi altinda orgutlenmis olan Bektasilik acisindan soylemek mumkundur. Alevilikte, esler ile yapilan ikrar verme toren(ler)i (cemi), Bektasilik soz konusu oldugunda ise sadece bireysel olarak yapilmakta ve nasip alma erkâni bu sekilde tamamlanmaktadir. Bu musterek calismamizda; Aleviligin temel ibadeti olan cemlerin icerisinde yapilan rituellerin tasidigi anlamlari aciklamayi, cemlere bekâr veya esli olarak girilmesi uygulamalarini ve cem ibadetinin tasidigi manevi makamlari aciklamayi amac ediniyoruz.