تحلیلی بر رخساره های الکتریکی ، واحدهای جریانی و بررسی توان مخزنی سازند میشریف (سنومانین-تورونین) در میدان نفتی اسفند، خلیج فارس

سازند میشریف یکی از مهمترین مخازن نفتی حوضه خلیج فارس است. در این پژوهش از دادهای تخلخل، تراوایی و لاگ های پتروفیزیکی به ترتیب به منظور تعیین واحدهای جریانی و رخساره های الکتریکی مخزن میشریف در دوچاه میدان نفتی اسفند استفاده گردید. با استفاده از داده های پتروفیزیکی با روش MRGC 3 رخساره الکتریکی تشخیص داده شد. رخساره EF1 بهترین خصوصیات پتروفیزیکی را دارد و عمدتا دارای نهشته های پشته کربناته است و رخساره EF3 که ضعیف ترین پارامترها است دارای نهشته های دریای باز و لاگون می باشد. داده های تخلخل- تراوایی نیز منجر به شناسایی 4 واحد هیدرولیکی با استفاده از شاخص FZI گردید. واحد HFU1 ضعیف ترین وضعیت مخزنی و عمدتا رخساره های آن زیر محیط پشته کربناته، لاگون و پهنه جزرومدی نهشته شده و واحد HFU4 که دارای بهترین وضعیت مخزنی می باشد و رخساره های آن محیط های لاگون، پشته کربناته و دریای باز نهشته شده است. همچنین رخساره الکتریکی EF1 معادل واحد جریانی HFU2 و HFU3 و EF3 نیز با HFU1 معادل است. مطالعه توان مخزنی سازند میشریف بر مبنای شاخص RPI نیز نشان از وضعیت پیچیده مخزنی آن دارد. بر مبنای این شاخص مخزن میشریف در دوچاه تحت بررسی بطور میانگین در کلاس ضعیف و خیلی ضعیف قرار گرفت. فرآیندهای رسوبی با فرآیندهای دیاژنزی اثرات پیچیده ای روی توالی مخزن و پارامترهای مخزنی آنها گذاشته از این رو مطالعه رخساره های الکتریکی در کنار واحدهای جریانی توانایی تفکیک افق های مخزنی را افزایش می دهد.