رفتار لرزه ای مبتنی بر عملکرد خطوط لوله فولادی مدفون پیوسته تحت زلزلههای حوزه نزدیک

معیارهای شدت زمین‌لرزه برای کمی‌سازی قدرت زلزله‌ها و ارزیابی پاسخ سازه‌ها به کار می‌روند. از آنجایی که این معیارهای شدت به عنوان رابطی بین نیاز لرزه‌ای و تحلیل خطر لرزه‌ای عمل می‌کنند، نقشی اساسی در مهندسی زلزله مبتنی بر عملکرد دارند. تحقیقات زیادی در زمینه تعیین معیار شدت بهینه برحسب کارایی و کفایت انجام شده است. اکثر این مطالعات بر سازه‌های متداول مثل ساختمان‌ها و پل‌ها متمرکز است و تعداد کمی از آنها در مورد خطوط لوله مدفون است. در مطالعه حاضر معیارهای شدت بهینه برای پیش‌بینی نیاز لرزه‌ای خطوط لوله فولادی مدفون پیوسته تحت زلزله‌های پالس‌گونه حوزه نزدیک مورد بررسی قرار گرفته است. سه لوله فولادی مدفون با قطر به ضخامت (D/t) ، عمق دفن به قطر (H/D) و مقاومت مصالح و نیز مشخصات خاک مختلف تحت تحلیل دینامیکی فزآینده با استفاده از بیست رکورد زلزله قرار گرفتند. از روش اجزاء محدود برای مدل سازی استفاده شده که در طی آن برای مدلسازی خاک از فنرها و میراگرهای معادل و برای مدلسازی لوله از المان پوسته استفاده شده است. کرنش فشاری محوری حداکثر در بحرانی ترین مقطع لوله به عنوان پارامتر نیاز مهندسی برای لوله فولادی مدفون پیوسته انتخاب شده و سپس شانزده معیار شدت زمین لرزه بالقوه در نظر گرفته شده‌اند. در نهایت نتیجه گرفته شد که VSI[w1(PGD+RMSd)]^0.5 و سپس حداکثر سرعت پایدار (SMV) معیارهای شدت مناسب برای مطالعه خطوط لوله فولادی مدفونی که در معرض زلزله های پالس گونه حوزه نزدیک قرار دارند، در چهارچوب مهندسی زلزله عمل کردی می باشند.