آیندهپژوهی امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران: (شاخصشناسی برای تبیین، سنجش و اولویتبندی)
2020
هیچ عنصری برای پیشرفت، توسعه و شکوفایی استعدادهای یک جامعه مهمتر از عنصر امنیت و تامین آرامش در جامعه نیست. توسعه اجتماعی و خلاقیت بدون امنیت مکان ناممکن خواهد بود. بررسی مفهوم و تبیین شاخصهای امنیت اجتماعی به عنوان یک ابزار مفید برای سیاستهای عمومی و تصمیمگیری در امور شهری بوده و یک ضرورت اجتناب ناپذیر است. تبیین و توصیف امنیت اجتماعی نظام شهری در آینده میتواند از بروز انواع ناهنجاریهای اجتماعی بکاهد. این پژوهش با واکاوی و تدوین ابعاد تبیینکننده امنیت اجتماعی نظام شهری ایران از منظر آینده پژوهی؛ برای پاسخ به این سوال که کدام تعریف و نظام شاخصسازی برای تبیین امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران مناسب است، از روش توصیفی– تحلیلی، تحلیل عاملیاکتشافی و تحلیل شبکهای استفاده میکند. ابزار تحقیق نیز بدین شرح میباشدکه، ابتدا منابع کتابخانهای و پایگاههای مجلات تخصصی مرتبط با حوزه امنیت و طرحهای پژوهشی انجام شده توسط سازمانهای مرتبط مورد جستجو و مطالعه قرار گرفته، سپس با تحلیل مطالعات انجام شده و تدقیق و تبیین آنها شاخصهای اصلی عمومی احصاء گردید. بر اساس یافتههای تحقیق، ابعاد/مولفههای اصلی برای سنجش امنیت اجتماعی در نظام شهری ایران شامل بعد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، سیاسی، امنیت جانی و ناموسی، دینی و اسلامی، زیست محیطی و محیطی (کالبدی - فضایی) میباشد که بر اساس مولفهها و شاخصهای کاربردی در سکونتگاههای شهری احصاء گردیدند. در نهایت بر اساس تلفیق تحلیل عاملی و تحلیل شبکهای اولویتبندی مولفهها و شاخصها در نظام شهری آینده به دست آمد.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI