ارزیابی الگوی توزیع و پراکنش محرکهای انتشار گازهای گلخانهای (GHGs) در میان کشورهای جهان

تغییر اقلیم به‌عنوان بزرگترین تهدید بشری، نیازمند اقدامات کنترلی سریع و شناسایی محرک‌های کاهش انتشار با کمترین پیامد اقتصادی است. پژوهش حاضر به ارزیابی مهم‌ترین عوامل موثر در انتشار گازهای گلخانه‌ای در کشورهای جهان (2012-1971) پرداخته است. جمعیت، سرانه تولید ناخالص داخلی، شدت انرژی و شدت کربن انتخاب و برای بررسی روابط فضایی انتشار از تکنیکهای خودهمبستگی فضایی موران جهانی و محلی استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی مثبت و رو به رشدی در انتشار کربن‌‌دی‌اکسید وجود دارد و اوج این همبستگی به زمان شکل‌گیری IPCC باز می‌گردد و رشد اقتصادی نزدیک‌ترین ارتباط را با انتشار دارد. براساس ارزیابی موران جهانی تمامی پارامترها دارای خودهمبستگی مثبت و پیرو توزیع خوشه‌ای هستند. تحلیل موران محلی نشان می‌دهد در دهه‌های ابتدایی خوشه‌های بالا-بالا در کشورهای صنعتی و با گذشت زمان کشورهای در حال توسعه را شامل شد. جمعیت آسیا، سرانه تولید ناخالص داخلی اروپا و آمریکا، شدت انرژی در آسیا و معدود کشورهای آفریقایی و شدت کربنی در آسیا و آمریکا مهم‌ترین عوامل تشدید انتشارها در جهان به‌شمار می‌روند. شناسایی محرک‌های انتشار موضعی و منطقه‌ای در تعیین سهمیه‌های انتشار و مسئولیت‌های کاهش انتشار نقش موثری دارد و می‌تواند معاهدات منطقه‌ای و مورد پذیرش کشورها را در پی داشته باشد.