Podatność aorty u pacjentów ze skurczową niewydolnością serca, leczonych perindoprilem - badanie Compliprest

Wstep: Inhibitory enzymu konwertazy angiotensyny (ACE) są od wielu lat stosowane jako leki pierwszego rzutu u pacjentow z niewydolnością serca. Jednym z hemodynamicznych mechanizmow dzialania preparatow z tej klasy jest zmniejszenie wysokiego oporu w krązeniu systemowym, ktory pomaga odciązyc niewydolne serce. Jednak wplyw inhibitorow ACE na elastyczne naczynia wykazujące podatnośc, takie jak aorta, oraz jego znaczenie kliniczne pozostają kontrowersyjne. Istnieją nieliczne dane wiązące zmiany wydolności uszkodzonej lewej komory serca z mozliwymi zmianami sztywności tetnic pojemnościowych u ludzi. Celem badania bylo określenie wplywu 6-miesiecznego leczenia perindoprilem na podatnośc aorty, określaną na podstawie szybkości fali tetna (PWV) w duzych tetnicach u pacjentow ze skurczową niewydolnością serca. Material i metody: Do prowadzonego metodą otwartej proby wieloośrodkowego badania wlączono 45 osob (w średnim wieku 56,5 roku), ktorych poddano 6-miesiecznej terapii perindoprilem. W chwili rozpoczecia badania u wszystkich pacjentow wystepowala stabilna niewydolnośc serca (klasa II–III wg NYHA, frakcja wyrzutowa lewej komory: LVEF ≤ 40%) o etiologii glownie niedokrwiennej, bez zaburzen rytmu serca. Przed wlączeniem do badania zadnego pacjenta nie leczono w sposob staly inhibitorem ACE. Terapie perindoprilem rozpoczynano od dawki 4 mg/d., ktorą w ciągu 2 tygodni zwiekszano do dawki docelowej 8 mg/d., o ile byla ona dobrze tolerowana. Szybkośc fali tetna i LVEF mierzono przy rozpoczeciu badania i po 6 miesiącach leczenia perindoprilem. Wyniki: Sześciomiesieczne leczenie zgodne z protokolem ukonczylo 39 pacjentow. Podczas wizyty koncowej 31 (79%) osob otrzymywalo perindopril w dawce docelowej 8 mg, a 8 (21%) — w najwiekszej tolerowanej: 4 mg/d. Po 6 miesiącach leczenia perindoprilem w calej grupie zaobserwowano statystycznie istotny spadek szybkości fali tetna z 11,34 ± 0,47 m/s do 10,7 ± ± 0,45 m/s (średnia ± SE) (p Wnioski: Sześciomiesieczne leczenie perindoprilem u pacjentow z niewydolnością serca powodowalo istotne zmniejszenie szybkości fali tetna w aorcie. Spadek ten zaobserwowano tylko u pacjentow z wysokimi wyjściowymi wartościami szybkości fali tetna i byl on niezalezny od zmian frakcji wyrzutowej lewej komory serca. (Folia Cardiol. 2005; 12: 199–209)