بررسی رابطه بین خودباوری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دردرس فیزیک مبتنی برانگیزه تحصیلی

این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین خودباوری با پیشرفت تحصیلی مبتنی بر میانجی‌گری انگیزه تحصیلی در درس فیزیک دانش‌آموزان دوره متوسطه شهر اصفهان اجرا شد. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 57004 نفر از دانش‌آموزان متوسطه شهر اصفهان در سال تحصیلی 92 ـ 1391، ابتدا به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای از بین شش ناحیه آموزش و پرورش شهر اصفهان، سه ناحیه به تصادف انتخاب شد و در مرحله دوم از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم، استفاده شد و حجم نمونه 381 نفر به دست آمد. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه انگیزه تحصیلی، پرسشنامه محقق ساخته خودباوری تحصیلی و نمره پایان ترم خردادماه درس فیزیک دانش آموزان پایه دوم بود. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار 19spss و لیزرل استفاده گردید. یافته‌های پژوهش نشان داد بین انگیزه تحصیلی و خودباوری تحصیلی یا پیشرفت درس فیزیک رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و انگیزه تحصیلی نقش میانجی بین خودباوری تحصیلی و پیشرفت درس فیزیک را ایفا کرده است. در ضمن، بین دو متغیر خودباوری و انگیزه، خودباوری تحصیلی بهترین و تنها پیش‌بینی کننده پیشرفت درس فیزیک بوده است.