بررسی رژیم غذایی ماهی کاراس Carassius gibelio در دریاچه نئور استان اردبیل

طی سالیان اخیر تغییرات وسیع اکولوژیک در دریاچه نئور به وجود آمد و گونه ماهی مهاجم کاراس Carassius gibelio غالب گردید. در راستای کنترل جمعیت این گونه، وضعیت بیولوژی آن در سال 1395 در دریاچه نئور مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان با استفاده از ادوات صید تور گوشگیرثابت، تورپره ساحلی صیدگردیدند. نمونه ها پس از ثبت مشخصات ظاهری وزن بدن، طول کل و جنسیت، کالبدشکافی و محتویات روده ای آنها در آزمایشگاه شناسایی و شمارش شدند. ماهیانی که در فصول بهار، تابستان و پاییز مورد بررسی تغذیه ای قرار گرفتند، بترتیب دارای میانگین وزنی 36/25 ± 59/76 ،42/85 ± 54/72 و26/32 ± 102/66گرم، میانگین طولی 36/51 ± 146/20 ،38/20 ± 133/40 و 13/04 ± 174/41 میلی متر داشتند. از لحاظ طول نسبی روده ماهیان، میانگین بترتیب 0/28 ± 2/28 ،0/34 ± 2/88 و0/34 ± 3/19 ، میانگین ضریب چاقی0/28 ± 1/67، 0/16 ± 1/85 و 0/15 ±1/09 و میانگین شدت تغذیه ماهیان 136/91 ± 250/34، 64/11 ± 165/11 و 86/99 ± 163/45 در فصول بهار تا پاییز متغیر بود. این ماهی در دریاچه نئور بیشتر از دتریت تغذیه نمود. از لحاظ تغذیه از فیتوپلانکتون‌ها، از4 تا 6 شاخه فیتوپلانکتونی مصرف کرده که بیشترین میزان در فصول مختلف از شاخه باسیلاریوفیتا بود. همچنین از 36 تا 44 جنس فیتوپلانکتونی تغذیه کرده جنس Synedra غالب بود. از لحاظ تغذیه زئوپلانکتونی از 2 تا 4 شاخه زئوپلانکتونی مصرف کرده که بیشترین میزان از شاخه روتاتوریا بود. به علاوه از 2 تا 10 جنس زئوپلانکتونی تغذیه کرده، جنس غالب Rotaria بود.