مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوانسازی دانش آموزان دختر کمرو

مقدمه: دانش‍آموزان کمرو ﺑﺮای ﺣﻔﻆ ﻳـﺎ ﺗﻘﻮﻳـﺖ ﻧﺘﻴﺠـﻪ ﺧﻮدارزﻳـﺎﺑﻲ در ﻣﻮاﺟﻬـﻪ ﺑـﺎ ﺗﻬﺪﻳﺪ در موقعیت‌هایی که ممکن است مورد ارزیابی واقع شوند، از راهبرد ﺧﻮد ناتوان‌سازی استفاده می‌کنند که این امر لزوم ارائه مداخلات روان‌شناختی به این دسته از افراد را ضروری می‌نماید. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت­اندیشی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوان‌سازی دانش‍آموزان دختر کمرو انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش نیمه­آزمایشی دربرگیرنده کلیه دانش‍آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 1399-1398 بود که تعداد 45 دانش‌آموز کمرو به وسیله نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‍ای و هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه‍ها پرسشنامه خود ناتوان‍سازیJones  و Rudwalt (1982) را به عنوان پیش­آزمون و پس‍آزمون تکمیل کردند. آموزش مهارت‌های مثبت­اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هر کدام هشت جلسه، هفته‌ای دو جلسه) در گروه‌های آزمایش اجرا شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک‍متغیره تحلیل شدند. یافته‌ها: هر دو آموزش مهارت‌های مثبت­اندیشی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خود ناتوان‌سازی تأثیر معنی­داری داشتند (001/0p <)، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد نسبت به مهارت‌های مثبت­اندیشی بر کاهش خود ناتوان‌سازی تأثیر بیشتری داشت (001/0p <). نتیجه‌گیری: با توجه به برتری کارآیی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش خود ناتوان‌سازی دانش‍آموزان دختر کمرو استفاده از ‌این روش درمانی توصیه می‌شود.