Preeklamptik Hastalarda Adenozin Deaminaz Gen Polimorfizmi

Preeklampsi; hipertansiyon, proteinuri ve bircok klinik manifestasyon ile karakterize multisistem bir hastaliktir. Etyopatogenezi henuz tam olarak anlasilamasa da azalmis plasental perfuzyonun genetik, immunolojik ve inflamatuar faktorlerden etkilendigi bilinmektedir. Preeklampside artan hucresel immunitenin temel mediatorlerinden adenozin deaminaz (ADA), purin nukleotidlerinin yikiminda yer alan ve Adenozin’in Inozin’e cevrimini katalizleyen bir enzimdir. Preeklampside hucresel immunitenin artmasina bagli olarak ADA seviyelerindeki artis saptanmistir. Bu calismanin amaci preeklamptik hastalarda ADA gen polimorfizmini degerlendirmektir. Calismaya 45 asemptomatik normal gebe ile 43 preeklampsili gebe alindi. Olgulardan alinan maternal plazma orneklerinden PCR-RFLP (Polymerase Chain Reaction- Restriction fragment lenght polymorphism)  teknigi ile 20. kromozom uzun kolu uzerinde bulunan ADA geninin 8. kodon kismindaki 22. nukleotidinin G (Guanin)’den A (Adenin)’e donmesi ile karakterize gen polimorfizmi incelendi. Her iki gruptan elde edilen verilerin istatistiksel analizi Fisher exact test ve Ki-kare testleri ile yapildi. Her iki grup arasinda psikososyokulturel ve demografik ozellikler acisindan fark saptanmadi. Kontrol grubundaki adenozin deaminaz gen polimorfizmi orani %8,9 iken, preeklampsi grubundaki ADA gen polimorfizmi orani %4,5 olarak saptandi. Preeklampsi grubu ile kontrol grubu arasinda istatistiksel olarak anlamli fark izlenmedi (p>0.05, Odds ratio: 0.9 [%95 confidence interval:0.485-1.693]). Calismanin sonucunda preeklamptik hastalardaki immunolojik patogenetik sureclerin bir mediatoru olarak dusunulen ve purin metabolizmasinin en onemli enzimi olan adenozin deaminazi ureten ADA genindeki polimorfizmin, preeklamptik hastalarda farkli olmadigi gorulmustur. Maternal plazma ADA duzeyleri ile ilgili yapilan bircok calisma olmasina ragmen, literaturde preeklamptik hastalarda ADA gen polimorfizmini ilk defa arastiran bu calisma ile, preeklampsinin patogenezini icin yapilacak ileri donem arastirmalara bir katki saglayabilecegimizi umit ediyoruz.