Analiza zaburzeń czynności mioelektrycznej żołądka u dzieci i młodzieży z kwaśnym refluksem żołądkowo-przełykowym w zależności od stopnia jego nasilenia

Wstep Godnym polecenia nieinwazyjnym badaniem przydatnym w diagnostyce zaburzen czynnościowych przewodu pokarmowego, w tym rowniez refluksu zolądkowo-przelykowego, jest badanie elektrogastrograficzne zolądka (EGG). Cel pracy Celem pracy byla analiza czynności mioelektrycznej zolądka u dzieci i mlodziezy z kwaśnym refluksem zolądkowo-przelykowym w zalezności od stopnia jego nasilenia. Pacjenci i metody Badaniami objeto 130 pacjentow w wieku od 6 do 18 lat diagnozowanych w Klinice Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii z powodu podejrzenia refluksu zolądkowo-przelykowego. U wszystkich pacjentow wykonano 24-godzinne badanie pH-metryczne przelyku oraz elektrogastrografie. Na podstawie wynikow badania pH-metrycznego pacjentow podzielono na trzy grupy: Grupa I – bez kwaśnego refluksu zolądkowo-przelykowego, n = 30; Grupa II – z kwaśnym refluksem zolądkowo-przelykowym umiarkowanego stopnia (pH 10%), n = 40. Czynnośc mioelektryczną zolądka badano z uzyciem przezskornej wielokanalowej elektrogastrografii. Sondy umieszczano w standardowych miejscach w rzucie zolądka prowadząc rejestracje przez 30 minut na czczo i 60 minut po spozyciu standardowego posilku. Analizie poddano przed- i poposilkowe wartości dominującej czestotliwości (DF), dominującej mocy (DP), wartości odsetkowe normogastrii, bradygastrii, tachygastrii, arytmii, wspolczynnik niestabilności czestotliwości (DFIC) i mocy (DPIC) zarejestrowane przez kazdą z czterech aktywnych elektrod C1, C2, C3, C4 oraz wartości odsetkowe %SWC dla kazdej pary elektrod. Wyniki U pacjentow z grup II i III w porownaniu z grupą I stwierdzono istotnie statystycznie nizszy odsetek normogastrii w okresie przedposilkowym rejestrowanych przez elektrode C3 (odpowiednio 70,05% vs 79,47% i 68,43% vs 79,47%). Porownując odsetek normogastrii w tym odprowadzeniu w okresie przedposilkowym w grupach II i III stwierdzono, ze czestośc wystepowania normogastrii w grupie III byla istotnie statystycznie nizsza niz w grupie II (odpowiednio 68,43% vs 70,05%). U pacjentow z grup II i III w porownaniu z grupą I stwierdzono istotnie statystycznie wyzszy odsetek arytmii rejestrowanych przez elektrode C3 zarowno w okresie przedposilkowym (odpowiednio 25,93% vs 16,86% i 27,33% vs 16,86%), jak i poposilkowym (odpowiednio 16,49% vs 10,28% i 19,35% vs 10,28%). Porownując odsetek arytmii w tym odprowadzeniu w grupach II i III (w zalezności od nasilenia kwaśnego refluksu zolądkowo-przelykowego) stwierdzono, ze czestośc wystepowania arytmii w grupie III byla istotnie statystycznie wyzsza niz w grupie II zarowno w okresie przedposilkowym (odpowiednio 27,33% versus 25,93%), jak i poposilkowym (odpowiednio 19,35% vs 16,49%). Wniosek Zaburzenia czynności mioelektrycznej zolądka u dzieci i mlodziezy z kwaśnym refluksem zolądkowo-przelykowym pod postacią zwiekszenia odsetka arytmii w okolicy okolowpustowej zalezą od stopnia nasilenia kwaśnego refluksu zolądkowo-przelykowego.