بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپهای زیرهسبز خراسان با استفاده از نشانگرهای پروتئینی
2018
DOR: 98.1000/1735-0891.1397.2.292.52.26.1576.1610
زیره سبز یکی از قدﻳﻤﻲﺗﺮﻳﻦ و از ﻧﻈﺮ اﻗﺘﺼﺎدی مهمترین ﮔﻮﻧﻪ در ﺧﺎﻧﻮاده چتریان است که بالاترین سطح زیر کشت در استانهای خراسان را دارد. در این تحقیق تنوع ژنتیکی 20 اکوتیپ زیرهسبز با پراکندگی کامل از سه استان خراسان شمالی، رضوی و جنوبی توسط نشانگرهای پروتئینی بررسی گردید. بررسی تغییرات پروتئین با روش SDS-PAGE با طی مراحل استخراج پروتیئن از بذر، تعیین غلظت نمونهها و بعد انجام الکتروفورز انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس مولکولی نشان داد که بین و درون جمعیتها تنوع وجود داشت. بر اساس نشانگر پروتئینی 24 درصد از تغییرات مربوط به بین جمعیتها و 76 درصد مربوط به درون جمعیتها بود. درصد چندشکلی بهدست آمده از نشانگر پروتئینی 27 درصد، میانگین محتوای چندشکلی 01/0، میانگین شاخص اطلاعاتی شانون 49/0 و میانگین شاخص اطلاعاتی نی 68/0 بهدست آمد. نتایج حاصل از تجزیه به مختصات اصلی نشان داد که سه مؤلفه اول 83 درصد از تغییرات را توجیه کردند. تجزیه خوشهای بر اساس ماتریس تشابه اکوتیپهای مورد مطالعه را در پنج خوشه گروهبندی نمود. گروهبندی اکوتیپها نشان داد که تنوع ژنتیکی از تنوع جغرافیایی تبعیت نمیکند.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI