کشاورزی شهری با رویکرد مشارکتی (نمونه موردی: محوطه دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی)

امروزه مفهوم سنتی ‌فضای‌سبز و نقش آنها در کلان‌شهرها دستخوش تحول گردیده و علاوه بر ایجاد محیطی سبز، کارکردهای جدیدی تعریف شده است. پارک کشاورزی‌شهری یکی از ایده‌ها‌ی قابل اجرا به عنوان نوع جدیدی از پارک‌ها‌ در توسعه شهری محسوب می‌شود. علاوه بر کشاندن طبیعت به فضای‌شهری و ایجاد فضای تفرجی، شهروندان نوعی از برقراری روابط اجتماعی و مشارکت در سلامت شهر و اقتصاد را تجربه خواهند کرد. شهر اسدآباد یکی از شهرهای استان همدان است که از یک سو از کمبود فضای‌سبز رنج می‌برد و از سوی دیگر طراحی فضاهای متنوع و با تعریف کاربری‌ها‌ی جدید در این شهر به شدت احساس می‌شود. به این منظور ایده طراحی پارک‌کشاورزی‌شهری مطرح شد. با توجه به اینکه مشارکت مردمی و آموزش‌ها‌ی لازم در جهت آشنایی با کاشت، داشت و برداشت از مهمترین ارکان این طرح خواهد بود، فضای مناسب برای این کار زمین‌ها‌ی غربی دانشگاه سیدجمال‌الدین‌اسدآبادی انتخاب شد. با تبدیل این اراضی به پارک‌کشاورزی زمینه‌ای برای فراهم آوردن مکانی برای گذراندن واحد‌های عملی دانشجویان رشته‌های مختلف کشاورزی فراهم می‌آید. همچنین در کنار ترویج و آموزش موضوعات مرتبط با کشاورزی(کشاورزی‌ارگانیک) به مردم، باعث تعامل مستقیم جامعه دانشگاهی با مردم در حین آموزش در این پارک‌ها‌ خواهد شد. بنابراین بعد از تعریف کشاورزی شهری الگوی" باغ‌‌مشارکتی یا اجتماعی" به عنوان الگوی منتخب کشاورزی‌شهری، برای پیاده سازی در سایت مذکور‌‌انتخاب گردید. با بررسی نمونه‌های موفق از تجارب کشاورزی‌شهری- باغ‌‌مشارکتی در دنیا، برنامه فیزیکی و کاربری‌های لازم تهیه شد. در نهایت این مطالعات همراه با تدوین اهداف طراحی، به صورت طرح راهبردی ترسیم شده است.