AŞİRETLER ARASI ÇATIŞMA VE YAĞMALAMA KÜLTÜRÜ: RİŞVAN AŞİRETİ ÖRNEĞİ

Asiretler; askeri, siyasi ve ekonomik olarak orgutlenmis alt birimlerdir. Gunumuz asiret yapisinda bu teskilatlanmanin bittigini ve bu gorevleri devlete biraktiklari gorulmektedir. Buna mukabil kendine has gelenek ve gorenekleri olan bu yapilar duygusal anlamda birlikteliklerini devam ettirmektedirler. Asiret yapilarinin basinda genellikle yasca en buyuk ve akli basinda biri bulunur; bazi asiretlerde ise asiretin ic ve dis islerine farkli kisiler bakarlar. Asiretler zamanla mezralarin yeterli olmamasi veya ic cekismelerden dolayi bolunurler. Herhangi bir cografi bolgenin asirete yetmemesi durumunda asiretin belli bir bolumu yeni bir mezra bulup oraya goc ederek yeni bir asiretin olusmasina zemin hazirlar. Asiretten ayrilma ve yeni bir mezra bulmanin da bazen catismalara yol actigi bilinmektedir. Bazi kucuk asiretler bu durumu goze alamazlar ve guclu olan bir asirete kendi asiretlerini ilhak ederek hayatlarini idame ettirmeye calisirlar. Asiretler arasi catismalara yol acan temel etkenlerden birkaci sunlardir: Sosyal ve ekonomik nedenler, merkezi gucun zayiflamasi, asiretler arasi rekabet ve guc gosterisi, asiretler arasi mezra kavgalari ve kan davalari gibi sebepler. Asiretler arasi catismalardan sonra genellikle zoraki goc ve yagmalama kulturu bas gostermektedir. Bu makalede asiretler arasi catisma ve asiret yagmasi, konuyla ilgili bir Osmanli arsiv belgesi esas alinarak Risvan asireti orneginde incelenmeye calisilmistir.