ویژگیهای روانسنجی مقیاس یادگیری خودجهتدهی در دانشجویان

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس یادگیری خودجهت‌دهی در دانشجویان بود. طرح پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل همه دانشجویان شهر تهران بود که تعداد 315 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد به‌صورت در دسترس، انتخاب شدند و به مقیاس یادگیری خودجهت‌دهی، اهداف پیشرفت میدگلی و پرسشنامه هوش هیجانی باران پاسخ دادند. از نرم‌افزار SPSS22 و 8,54Lisrel و از روش‌های تحلیل عاملی، ضریب آلفای کرونباخ و همبستگی پیرسون برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که این مقیاس از چهار عامل انگیزش یادگیری، طرح‌ریزی و اجرا، خودنظارتی و ارتباطات بین فردی ساخته شده است. بررسی روایی نشان داد که این سازه با هدف‌های تبحری، هدف‌های عملکردی رویکردی و تمام مؤلفه‌های هوش هیجانی، دارای همبستگی مثبت و معنی‌دار و با هدف‌های رویکردی اجتنابی، دارای همبستگی منفی و معنی‌دار است. اعتبار مقیاس با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای کل مقیاس، 91/0 و برای هریک از خرده مقیاس‌ها به ترتیب 81/0، 82/0، 75/0 و 75/0 به دست آمد که نشان از قابلیت بالای ابزار بود. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که نسخه فارسی پرسشنامه یادگیری خودجهت‌دهی در جامعه دانشجویان، از ویژگی‌های روان‌سنجی قابل قبولی برخوردار است.