اثرهای کشندگی و زیرکشندگی حشرهکشهای کرومافنوزاید، پیریدالیل و تیودیکارب روی زنبور پارازیتوئید Habrobracon hebetor

زنبور Say Habrobracon hebetor، یکی از مهم­ ترین پارازیتوئیدهای لارو بسیاری از آفات بال‌پولک‌دار به‌ ویژه خانواده­ نوکتوئیده است. در این پژوهش، اثرهای کشندگی و زیرکشندگی حشره­کش­های کرومافنوزاید، پیریدالیل و تیودیکارب روی این زنبور پارازیتوئید در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ­های زیست­ سنجی به روش تماسی روی حشرات کامل و اثرهای زیرکشندگی به روش سم­ شناسی دموگرافیک انجام شد. بنا بر نتایج آزمایش­ های زیست­ سنجی، مقادیر LC30 برآورد­شده برای کرومافنوزاید و تیودیکارب به ترتیب 43/126 و 24/54  میلی­ گرم ماده­ مؤثر بر لیتر بود. از آن‌جا ‌که تا سه برابر غلظت مزرعه­ ای پیریدالیل (2250 میلی­ گرم ماده­ مؤثر بر لیتر) باعث حداکثر 19 درصد مرگ و میر روی حشره شد، مقدار LC30 برای این حشره‌ کش برآورد نشد. در آزمایش اثرهای زیرکشندگی حشره­ کش ­ها، زنبورهای ماده در معرض غلظت­ های LC30 کرومافنوزاید و تیودیکارب و غلظت مزرعه ­ای پیریدالیل (750 میلی ­گرم ماده­ مؤثر بر لیتر) قرار گرفتند. بنا بر نتایج این آزمایش، تیمارهای حشره­ کش در مقایسه با شاهد به ‌صورت معنی ­داری مدت زمان رشد و نمو مراحل مختلف زیستی، باروری و فراسنجه­ های جدول زیستی را تحت تأثیر قرار دادند. نرخ­ های ذاتی (r) و متناهی (λ) افزایش جمعیت در تیمارهای حشره­ کش در مقایسه با شاهد به ‌صورت معنی­ داری کاهش یافتند. در نهایت، نتایج نشان داد که تیودیکارب بیش­ترین میزان سمیت را روی حشرات کامل زنبور پارازیتوئید H. hebetor ایجاد کرد؛ درحالی­ که کرومافنوزاید و پیریدالیل اثرهای سوء کم‌تری روی زنبور داشتند. در صورت تأیید شدن نتایج این پژوهش پس از انجام آزمایش­ های مزرعه ­ای، امکان استفاده از پیریدالیل و کرومافنوزاید در برنامه­ های مدیریت تلفیقی آفت وجود خواهد داشت.