مطالعه و تحلیل ظروف شیشهای دوران اسلامی موزههای هگمتانه و آرامگاه بوعلیسینا
2020
صنعت شیشهگری از فنون و دانشهای قدیمی در ایران پیش از اسلام بوده که در دوران اسلامی همچنان تداوم یافته است. این پژوهش به مطالعۀ ظروف شیشهای دوران اسلامی موزههای هگمتانه و آرامگاه بوعلی سینا همدان میپردازد. اشیاء شیشهای نگهداری شده در این دو مجموعه از حفاریهای غیرمجاز بدست آمده و تاکنون هیچگونه پژوهشی بر روی این ظروف انجام نشده است. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی است و بر اساس مقایسه با اشیاء موزهای و مطالعات کتابخانهای تاریخگذاری شده است. مطالعه و مقایسههای این ظروف نشان میدهد که در سه دوره زمانی قابل تاریخگذاری هستند. گروه اول، مربوط به سدۀ اول و دوم هـ.ق، گروه دوم، در سدۀ سوم تا پنجم هـ.ق و گروه سوم، مربوط به سدههای ششم و هفتم هـ.ق هستند. از نظر کاربرد این اشیاء به سه گروه ظروف کوچک (ویژه مواد دارویی یا آرایشی)، ظروف حجامت و صراحیها قابل تقسیمبندی هستند. پرسشهای اساسی این است که: اشیاء مورد مطالعه قابل مقایسه و تاریخگذاری با سایر اشیا مکشوفه از کاوشهای علمی هستند؟ محل تولید نمونههای مورد مطالعه کجاست؟ و کاربرد آنها چه بوده است؟ تمام ظروف مورد مطالعه، قابل مقایسه با سایر ظروف شیشهای مجموعههای داخل و خارج کشور که مربوط به دوران اسلامی بوده و از کاوشهای علمی بدست آمده، گاهنگاری و مقایسه شده است. با توجه به اینکه بیشتر نمونهها با یافتههای نیشابور قابل مقایسه است، نیشابور به عنوان یکی از مراکز تولید این اشیاء مورد توجه است که احتمالا به عنوان کالای صادراتی به غرب فلات ایران ارسال شده باشند.
- Correction
- Source
- Cite
- Save
- Machine Reading By IdeaReader
0
References
0
Citations
NaN
KQI