تحلیل مؤلفههای مؤثر بر نگرش زیباییشناسی زیستمحیطی از دیدگاه روستاییان شهرستان میاندوآب

با وقوع انقلاب صنعتی و تغییر روابط انسان با طبیعت، معضلات محیط‎زیستی عدیده‎ای فرا روی انسان قرار گرفت. با توجه به گستردگی این مسائل، به بعد زیبایی‌شناسی محیط‏زیست در مقایسه با سایر ابعاد اهمیت کمتری داده شده است. هدف این مطالعه تحلیل مؤلفه‏های مؤثر بر نگرش زیبایی‌شناسی محیط‎زیستی در بین روستاییان شهرستان میاندوآب بود. این تحقیق از نوع علی ـ رابطه‎ای است که با استفاده از فن پیمایش انجام گرفت. جامعه‏ی آماری روستاییان شهرستان میاندوآب (121149N=) بود که تعداد 136 نفر از آن‏ها با بهره‏گیری از آماره‏ی کوکران و روش نمونه‏گیری تصادفی طبقه‎ای با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه‏ای بود که روایی آن توسط تعدادی از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن هم با استفاده از یک پیش‎آزمون و آزمون آلفای کرونباخ، محاسبه شد (94/0≥ ≥63/0). یافته‎ها حاکی از وجود رابطه‏ی معنی‏داری میان "نگرش زیبایی‏شناسی زیست‏محیطی" با متغیرهای "دانش زیبایی‏شناسی"، "معنویت و اخلاق" و "محیط" بود. نتایج حاصل از تحلیل مسیر هم نشان داد که دانش زیست‏محیطی دارای بیشترین توانایی برای پیش‎بینی نگرش زیبایی‏شناسی محیط‏زیستی است (632/0 = ). در این راستا، متغیرهای مستقل پژوهش قادر به تبیین 6/59 درصد واریانس نگرش زیبایی‏شناسی محیط‏زیستی بودند. در پایان بر اساس یافته‎های پژوهش، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.