رابطه هوش هیجانی و شفقت به خود در بین دانشجویان دانشگاه یزد

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین هوش هیجانی و شفقت به خود بین دانشجویان بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه‌ دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه یزد در سال تحصیلی 94-95 بودند که 375 نفر از آنها به عنوان نمونه، به شیوه تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش یعنی پرسشنامه هوش هیجانی شیرینگ شامل پنج خرده مقیاس خودانگیزی، خودآگاهی، هوشیاری اجتماعی، مهارت‌های اجتماعی و خودکنترلی و پرسشنامه شفقت به خود نف (SCS) شامل شش خرده مقیاس مهربانی با خود، قضاوت به خود، اشتراکات انسانی، انزوا، بهشیاری و همانندسازی افراطی بین دانشجویان توزیع شد و از آنها خواسته شد به کلیه‌ پرسش‌ها پاسخ دهند. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج به دست آمده از ماتریس همبستگی نشان داد بین هوش هیجانی و ابعاد آن با شفقت به خود رابطه مثبت و معنی‌داری وجود داشت. همچنین نتایج بررسی مدل معادله ساختاری نشان داد، رابطه مثبت و معنی‌داری بین این دو متغیر وجود داشت و مدل از برازش مطلوبی برخوردار بود.