ارزیابی تغییرات عملکرد و اجزا عملکرد گندم (.Triticum aestivum L) در شرایط تغییر مقدار بیوچار و میکوریزا

همزیستی قارچی با افزایش جذب مواد معدنی و استفاده از بیوچار می‌تواند به عنوان یک اصلاح کننده خاک که سبب بهبود شرایط فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی خاک شده و برای رشد و تغذیه گیاه مفید باشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثر مقادیر بیوچار و میکوریزا بر عملکرد و برخی صفات مورفوفیزیولوژیکی گندم طی سال‌های زراعی 96-1395 و 97-1396 در شهرستان زهره در جنوب غربی ایران انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل قارچ میکوریزا در دو سطح شامل عدم استفاده (شاهد) و استفاده از گونه Glomus intradiaces و مقادیر بیوچار حاصل از زیست توده گیاهی و ضایعات کشاورزی به عنوان اصلاح‌کننده خاک در سه سطح عدم کاربرد (شاهد) و کاربرد چهار و هشت تن در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر میکوریزا و بیوچار بر عملکرد زیستی، عملکرد دانه، شاخص برداشت و برخی اجزای عملکرد دانه از جمله تعداد سنبله در متر مربع و دانه در متر مربع معنی‌دار نبود. برهم‌کنش مقادیر متفاوت بیوچار و میکوریزا بر وزن هزار دانه، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبلچه و درصد پروتین دانه در سطح یک درصد معنی‌دار شد. میزان پروتین دانه (هشت درصد) تعداد سنبلچه در سنبله (11 درصد) و وزن هزار دانه (16 درصد) نسبت به گیاهان شاهد افزایش معنی‌دار نشان داد. در این تحقیق کاربرد چهار تن در هکتار بیوچار در گیاهان تلقیح شده با قارچ میکوریزا بیشترین میزان عملکرد (23 درصد ) را در مقایسه با شاهد داشت.