Kıyı yönetimi açısından Türkiye'de yapılan kıyı jeomorfolojisi çalışmalarının değerlendirilmesi

Kiyilar yeryuvarinin iki buyuk / ana cografi, biyolojik, ekolojik, jeomorfolojik, hidrografik, sedimanter fasiyesi ve dogal ortami arasindaki siniri olusturur. Kiyilar bir yanda karasal, diger yanda hidrografik kosullarin arasinda, degisen meteorolojik kosullara gore hareketli bir cizgi ile temsil edilirlerse de bu cizginin iki yanindaki etken ve sureclerin denetimi altinda olduklarindan gercekte bir kusak olustururlar. Kiyi kusaklari baslangicta insanlar icin besin kaynagi ve guvenlik, sonralari endustri, ticaret ve yerlesim acilarindan onemli bir bolge haline gelmis; daha sonralari ise dinlence amaclari yanisira korunmasi gereken alanlar olarak da onemini arttirmistir. Bunun sonucunda kiyilar artik kullanimi, korunmasi ve degisik yonlerden degerlendirilmeleri ile yonetim planina gereksinim gosteren bir yeryuzu seklidir. Bu baglamda bilimsel esaslara dayanan bir kiyi yonetimi, ulkemizde kiyi kenar cizgisinin belirlenmesi, kiyilarin kullanimi ve korunmasi ile kiyilarda doldurma-kurutma yoluyla kazanilan alanlarda, deniz ve gollerin devami niteligindeki kiyi kusaklarinda planlama ve uygulama esaslarini belirleyen kiyi yasalariyla duzenlenmistir. Bu calismada ulkemizin gelecegi acisindan son derece onemli olan kiyilarimizin yonetiminde jeomorfolojinin yerini bir kez daha ortaya koymak amaclanmistir. Bu baglamda son yuzyil icinde yapilmis kiyi jeomorfolojisi calismalari kronolojik bir sirada ele alinarak kiyi konusu kiyi cizgisi degismeleri, kiyi etken ve surecleri, kiyi kullanim potansiyeli, insan-kiyi jeomorfolojisi etkilesimi, bilimsel ve uygulamali sorunlar gibi acilardan degerlendirilmistir.