اثرات زیست پذیری خیابان بر توسعه گردشگری پایدار شهری .مطالعه موردی خیابان ولیعصر تهران

طی چند دهه گذشته، گردشگری به‌عنوان عاملی کلیدی برای گذار از برخی از چالشهای شهری همچون مبارزه با فقر، توزیع ثروت، عدالت اجتماعی و اقتصادی و ابزاری برای نیل به پایداری مطرح شده و در این بین بسیاری از کشورها برآنند تا با بازنمایی شهرهای خود و ارائه آن در بازاری بسیار رقابتی، بتوانند سهمی در درآمدهای گردشگری داشته باشند. در این بین ارتقای زیست پذیری شهرها و بویژه خیابانهای اصلی آن، به‌عنوان فضای اتفاق فعالیت‌های گردشگری، تعاملات و کنش‌های ارتباطی، به عنوان یکی از جنبه‌های حیاتی پایداری شهرها، مورد توجه واقع شده است. در این راستا، پژوهش حاضر با روش کمی و مدل سازی معادلات ساختاری بر آن است که اثرات زیست پذیری خیابان ولیعصر را بر گردشگری پایدار بسنجد. جامعه‌ی آماری را متخصصان حوزه گردشگری، برنامه ریزی شهری، عابران و ساکنان تشکیل داده و روش نمونه‌گیری گلوله-برفی بوده است. یافته‌های تحقیق با 95 درصد اطمینان نشان می‌دهد که زیست‌پذیری خیابان ولیعصر بر توسعه گردشگری پایدار شهری تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین بر اساس ضرایب بتا مشخص گردید که به ترتیب مولفه محیط زیست و کالبدی بیشترین تاثیر را بر توسعه گردشگری پایدار شهری دارند. چنین یافته‌هایی بینش‌های نوینی را پیش روی سیاستمداران و برنامه‌ریزان حوزه گردشگری شهری قرار می‌دهد و بیانگر آن است که ارتقای زیست‌پذیری خیابان‌های شهر جزء لاینفک موفقیت در عرصه گردشگری پایدار است.