مطالعه رشد و عملکرد خیار گلخانهای تحت تأثیر هدایت الکتریکی محلول غذایی و تعداد گل در گره

علاوه بر فراهمی مواد غذایی در محیط ریشه، میزان مواد فتوسنتزی در دسترس ریشه به‌عنوان تأمین کننده اسکلت کربنی و انرژی، نیز بر میزان جذب عناصر غذایی، رشد و عملکرد گیاهان تأثیرگذار می‌باشد. هر عاملی که سبب تغییر دسترسی به عناصر غذایی یا تغییر الگوی توزیع مواد فتوسنتزی گردد می­تواند بر فرایند جذب و رشد نیز تأثیرگذار باشد. در این پژوهش اثر تعداد گل و غلظت محلول غذایی بر رشد و عملکرد خیار گلخانه‌ای در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی مورد بررسی قرارگرفت. تیمارها شامل سه سطح گل در گره (نگهداری یک، دو یا سه گل در هر گره) و 5 سطح هدایت الکتریکی محلول غذایی (ECهای 1/1، 5/1، 15/2، 78/2 و 32/3 دسی‌زیمنس بر متر) بودند. نتایج نشان داد که گیاهان تیمار شده با ECهای 15/2 علاوه بر رشد شاخساره از لحاظ میزان نیتروژن و فسفر برگی نیز مقادیر بیشتری داشتند و بیشترین عملکرد نیز در گیاهان تیمار شده با ECهای 5/1 و 15/2 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. با افزایش تعداد گل در گره عملکرد گیاهان در کوتاه‌مدت (80 روز بعد از انتقال نشا) افزایش نشان داد، اما با افزایش دوره پرورش (130 روز بعد از انتقال نشا) بین تیمار­های مورد بررسی اختلاف معنی­داری در عملکرد مشاهده نشد. افزایش تعداد گل در گره در کوتاه‌مدت، موجب تخصیص بیشتر مواد فتوسنتزی به میوه‌ها شد ولی احتمالا به علت پتانسیل کم منابع (sources) در دراز مدت، این اثر افزایش تعداد گل بر عملکرد به‌صورت فیزیولوژیکی مورد تعدیل قرار گرفت.