تکامل مهارت هاي بازانديشي پرستاران پس از به کارگيري پورت فوليو: يک مطالعه کيفي

مقدمه: استفاده از پورت فوليو به عنوان ابزاري مفيد در ارتقا و تکامل مهارت ‌هاي عمومي و اختصاصي نظير بازانديشي و اتصال دانش نظري به عملي در حال گسترش است. مطالعه حاضر با هدف دستيابي به تجارب و ادراکات پرستاران در مورد استفاده از پورت ‌فوليو انجام شد. روش‌ ها: اين مطالعه کيفي در سال ‌هاي 1389-1388 به روش تحليل محتوا و در بيمارستاني دانشگاهي در بوشهر انجام شد. بدين منظور، ابتدا شرايط آشنايي با رويکرد مبتني بر پورت فوليو براي پرستاران فراهم شد به گونه ‌اي که آنها به مدت يک سال در عملکرد باليني خود از آن استفاده کردند. در نهايت، بيست و شش پرستار به روش نمونه ‌گيري هدفمند انتخاب شدند. به منظور جمع ‌آوري داده ‌ها، سه مصاحبه گروه مدار انجام شد. مصاحبه ‌ها ضبط و کلمه به کلمه رونويسي شد. مصاحبه ‌ها تا زمان رسيدن به اشباع داده‌ ها ادامه يافت و در نهايت درون‌ مايه‌ ها استخراج شدند. نتايج: متعاقب تحليل داده ‌هاي حاصل از تجارب و درک پرستاران شرکت‌ کننده، درون ‌مايه «پلکان تکامل بازانديشي» که دربر گيرنده مراحل تکامل بازانديشي در پرستاران و شامل چهار مرحله احساس بيگانگي، کاهش اضطراب و پذيرش، دروني ‌سازي، و يادگيري و کاربرد است معرفي گرديد. نتيجه ‌گيري: مراحل تکامل مهارت بازانديشي نشان‌ دهنده سطح ناکافي دانش پرستاران در ابتداي آشنايي با پورت فوليو بود. با اين حال، نتايج مطالعه بر تاثير مثبت استفاده از پورت فوليو بر تکامل مهارت بازانديشي پرستاران تاکيد داشت؛ لذا پيشنهاد مي ‌گردد به ‌کارگيري اين ابزار در پرستاري باليني بايد مورد توجه قرار گيرد