بررسی نتایج بستن عروق طحال در عمل اسپلنکتومی لاپاراسکوپیک به وسیله لیگاشور در بیماران بخش جراحی بیمارستان دکتر شریعتی در سالهای 86-1388

زمینه و هدف: عمل جراحی اسپلنکتومی جزو اعمالی است که امروزه به شکل لاپاروسکوپیک نیز انجام می‌شود. یکی از مشکلات این عمل بستن عروق در آن می‌باشد. خصوصا در مورد طحال، که یک عضو خونریزی دهنده است و جدا کردن آن نیز بر پایه بستن عروق ناف آن می‌باشد، این موضوع از اهمیت حیاتی برخوردار است. روشی مثل استفاده از لیگاشور که با روش بستن عروق با اتصال فضای جریان دو قطبی عمل می‌کند، روشی است که به نظر ساده، مؤثر و مطمئن می‌باشد. در این مطالعه عملکرد، ایمنی و عوارض این روش بررسی شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی بوده و به بررسی بیماران جهت ارزیابی ایمنی و معایب به کارگیری لیگاشور در عمل جراحی اسپلنکتومی لاپاروسکوپیک پرداخته است. بررسی بر روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان دکتر شریعتی که به دلیل پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک نیازمند اسپلنکتومی بودند، انجام شد. در طی این مطالعه 35 مورد اسپلنکتومی لاپاروسکوپیک با لیگاشور در این مرکز صورت گرفت. فاکتورهایی مثل طول مدت جراحی، میزان خونریزی حین عمل و بعد از آن، کاهش هموگلوبین خون بعد از جراحی، نیاز به تزریق خون حین عمل و بعد از آن، تبدیل به عمل جراحی باز، همچنین عوارض پس از جراحی و مدت زمان بستری پس از عمل مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: به طور کلی 35 بیمار مطالعه شدند که میانگین سن آنها 2/9±5/31سال بود که 25 نفر زن و 10 نفر مرد بودند. متوسط مدت زمان عمل جراحی40 ±132 دقیقه بود. خونریزی حین عمل در جراحی 103±145 سی‌سی بود. کاهش هموگلوبین بعد از جراحی لاپاراسکوپی 1±8/1 میلی گرم در دسی لیتربود. میزان بستری پس از عمل 4/1±8/3 روز بود. هیـچ یک از عمل‌های جراحی لاپاراسکـوپی به باز تبدیل نشد. 3 نفـر از بیمـاران نیاز به تزریق خـون حین عمل جراحی یا بعد از آن پیدا کردند. میزان خونریزی از درن پس از عمل 90 ±104 سی‌سی بود. نتیجه‌گیـری: با توجه به نتایج به دست آمده از عمل مطالعه ما، به نظر می‌رسد انجام عمل جراحی لاپاراسکـوپیک اسپلنکتومی با لیگاشور در بیماران مبتلا به پورپورای ترومبوسیتوپنیک روشی مناسب و با اطمینـان بوده که هموسـتاز مناسب جهت بستن عـروق طحال برقرار می‌کند و عوارض خونریزی دهنده عمـده‌ای حین یا بعد از جراحی ندارد. لذا این روش در اسپلنکتـومی بیماران بدون طحـال بزرگ مانند پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک توصیه می‌شود.