بررسی سطح سرمی ويتامين B12 و اسيدفوليک با ليکن پلان دهانی

سابقه و هدف: ليکن پلان دهانی بيماری ايمونولوژيک مزمن با اتيولوژی ناشناخته است. استرس و اضطراب به عنوان عوامل خطرساز ليکن پلان شناخته شده اند. از طرفی ويتامين 12B و اسيد فوليک ريز مغذی هايی مؤثر درپيشگيری از اضطراب و افسردگی اعلام شده اند. اين مطالعه با هدف مقايسه سطح سرمی ويتامين 12B و اسيد فوليک در بيماران مبتلا به ليکن پلان با افراد سالم انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفی 64 نفر (32 فرد با ليکن پلان دهانی و 32 فرد سالم) انتخاب شدند. سطح سرمی ويتامين 12B و اسيد فوليک در دو گروه سالم و ليکن پلان با دستگاهElexis 2016 و روش الکتروکمی لومينسانس اندازه‌گيری شد. داده های به دست آمده از مطالعه، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 وt-test مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها : سطح سرمی ويتامين 12B در گروه افراد سالم 5/99±7/284 و در گروه مبتلا به ليکن پلان دهانی 7/165± 288 پيکو گرم بر ميلی ليتر و سطح سرمی اسيد فوليک در گروه سالم2/4±4/12و در گروه مبتلا به ليکن پلان دهانی 4±45/9 نانوگرم بر ميلی ليتربود. آزمون student-T نشان داد که ميانگين سطح سرمی ويتامين 12B در مبتلايان به ليکن پلان دهانی نسبت به افراد سالم از لحاظ آماری تفاوت معنی داری ندارد (93/0=P)، در حاليکه ميانگين سطح سرمی اسيد فوليک در مبتلايان به ليکن پلان دهانی نسبت به افراد سالم به طور معنی داری کمتر بود. (03/0=P) نتيجه‌گيری: با توجه به يافته‌ها می توان چنين پيشنهاد کرد که کمبود اسيدفوليک ممکن است نقش مؤثری در پاتوژنز ليکن پلان دهانی داشته باشد. مطالعات بيشتری برای اثبات چنين رابطه‌ای ضروری است. کليد واژه ها: ليکن پلان دهانی، اسيد فوليک، ويتامين 12B