Ranibizumab nükleer katarakt oluşumunu inhibe eder: optik ölçüm hatası mı yoksa beklenmeyen bir farmakolojik etki mi?

Amac:Yasa bagli makula dejenerasyonu (YBMD) hastalarinda intravitreal ranibizumab enjeksiyonu sonrasi lens nukleus optik dansitometre degisikliklerini degerlendirmek. Gerec ve yontem: Bu geriye donuk vaka serisine 22 yas tip AMD hastasinin 22 gozu dahil edildi. Her goze intravitreal ranibizumab enjeksiyonu, ihtiyaca gore protokolunde uygulandi. Lens nukleus optik dansitometre olcumleri on segment Scheimpflug goruntuleme cihaziyla gerceklestirildi. Olcumler enjeksiyonlar oncesinde ve son kontrol vizitinde yapildi. Bulgular:Hastalarin ortalama yasi 68.0 ± 8.7 yildi ve ilk enjeksiyon sonrasi ortalama takip suresi 7.8 ± 3.7 aydi. Gozlere ortalama 2.3 ± 1.0 kez enjeksiyon uygulanmisti. Her lens densitometre olcum tekniginde, ilk olcum degerleri son olcum degerlerinden istatistiksel olarak daha buyuktu (p<0.05). Bu durum, enjeksiyonlar sonrasi azalmis lens nukleus opasitesine isaret etmekteydi. Sonuc: Bulgularimiz gostermektedir ki, intravitreal ranibizumab enjeksiyonu, nukleer katarakt olusumunda inhibe edici bir etkiye sahip olabilir.