TİMUR’UN MUTASAVVIFLARLA İLİŞKİLERİ / TIMUR'S RELATIONS WITH SUFIS

Timurlu Devleti’nin kurucusu Emir Timur, 12 Ramazan 771/0 Nisan 1370 tarihinde 34 yasindayken Belh’i zapt ederek Semerkant’ta tahta oturdu. Kisa bir surede Mâverâunnehir ve Horasan bolgesindeki tahta mucadelelerini firsat bilerek etrafinda topladigi âlim, arif ve seyyidlerin destegiyle hâkimiyet alanini Bagdat, Anadolu ve Moskova’ya kadar genisletti. Zapt ettigi bolgelerden getirdigi âlim, arif, sair, tabip, astronom ve sanatcilarla Semerkant’i siyasi birligin yani sira kultur ve medeniyetin de merkezi haline getirdi. Timur, Devleti’nin temellerini memleketi Kes’te tanistigi unlu mutasavvif Şeyh Şemseddin Fahuri’nin duasiyla atti. Horasan’da marifet buldugu Şeyh Zeyneddin Havâfi’nin destek ve himmetiyle devlet yapilanmasini gelistirdi. Mekke’den gelen Seyyid Bereke’nin bereketiyle iktidarini zirveye tasidi. Horasan ve Bagdat seferlerine ciktigi siralarda Imam-i Azam, Ahmed Rifâi, Imam Huseyin gibi âlim, arif ve seyyidlerin mezarlarini ziyaret edip Ehl-i Beyt’e karsi besledigi sevgisiyle tum Muslumanlarin gonlunu fethetti. Devletinde barindirdigi mutasavvif kadrosuyla toplumun din, diyanet ve ahlakini guzellestirdi. Catisma ve siddetten uzak insanlarin gonlune hitap edip huzur bahseden Ehl-i Sunnet cizgisine uygun tasavvufi gelenegi hâkim kilmaya calisti.