بررسی عملکرد مقاومتی جاذبهای مختلف در خاکهای آلوده با فلز سنگین سرب

گسترش مناطق صنعتی در طی چند دهه گذشته و به دنبال آن افزایش پساب‌های صنعتی، سبب افزایش آلودگی فلزات سنگین در خاک‌ها و منابع آب زیرزمینی گردیده است. یکی از مهم‌ترین فرآیندهای مؤثر بر سرنوشت آلاینده‌ها در خاک، جذب آن توسط جاذب‌های موجود در ترکیب خاک است. از طرفی با توجه به اینکه ملاحظات اقتصادی همواره به‌عنوان یکی از اصول اساسی در طرح‌ها مطرح می‌گردد، استفاده از جاذب‌های طبیعی و ارزان‌ قیمت مانند زئولیت و رس‌ها در خاک‌هایی که در معرض نشت آلاینده‌های فلزات سنگین قرار دارند، به‌عنوان یکی از راهکارهای بهسازی معرفی‌شده است. در این تحقیق به کمک آزمایش‌های سه محوری تحکیم یافته زهکشی نشده، به بررسی رفتار خاک‌ ماسه حاوی %15 کائولینیت‌ به عنوان خاک پایه به‌همراه %10 از جاذب‌های طبیعی غیر خمیری (کائولینیت و زئولیت) و خمیری (بنتونیت) در دو حالت آلوده با فلز سنگین سرب و غیرآلوده پرداخته‌شده است. نتایج نشان داد افزایش غلظت آلاینده در خاک‌هایی که جاذب آن دارای خاصیت خمیری کم می‌باشد، تغییرات ساختاری ایجاد شده در جاذب، به طور متوسط باعث کاهش %20 و 14% درصدی در مقاومت نهایی و زاویه اصطکاک داخلی خاک می‌شود. با تغییر در نوع کانی جاذب، پارامترهای مقاومتی خاک‌آلوده روند متفاوتی خواهند داشت، به‌طوری‌که افزایش غلظت سرب در خاک حاوی جاذب بنتونیت، منجر به ایجاد ساختار فلوکوله‌ای و افزایش حدودا 18% درصدی در مقاومت برشی و زاویه اصطکاک داخلی می‌گردد. چسبندگی در ترکیب خاک و جاذب با خاصیت خمیری کم و زیاد به ترتیب در حدود 30% و 19% افزایش و کاهش می‌یابد.