مدلسازی زمینآماری تخریب پذیری تودهسنگ مبتنی بر روش تجربی لابسچر در معدن سهچاهون

انتخاب روش‌های استخراج تخریبی در معادن زیرزمینی مستلزم شناخت ویژگی‌های ژئومکانیکی توده‌سنگ است. شاخص قابلیت تخریب یک پارامتر کلیدی برای انتخاب روش‌های استخراج تخریبی است. برای ارزیابی این شاخص، روش‌های تجربی مختلفی ارایه شده که مبتنی بر طبقه‌بندی مهندسی توده‌سنگ است. روش تجربی لابسچر بر ‌اساس طبقه‌بندی توده‌سنگ در پروژه‌های معدنی و شعاع هیدرولیکی فضای زیربرش، یکی از روش‌های قابل قبول در این زمینه است. در این مطالعه ویژگی‌های ژئومکانیکی موثر در قابلیت تخریب بر اساس داده‌های سطحی و زیرسطحی با استفاده از روش‌های زمین‌آماری مدلسازی شده‌اند. به این صورت که بر اساس روش طبقه‌بندی لابسچر قابلیت تخریب توده‌سنگ با انتخاب بلوکی با ابعاد 25×25×25 متر برآورد شد. از طرفی بر اساس منحنی تخریب لابسچر، روابط مورد نیاز برای بررسی این قابلیت بر اساس طبقه‌بندی توده‌سنگ در پروژه‌های معدنی و شعاع هیدرولیکی به دست آمده است. در این مطالعه داده‌های آنومالی شماره 12 معدن سه‌چاهون به عنوان مطالعه موردی بررسی شد و مدلسازی زمین‌آماری و وضعیت تخریب‌پذیری منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که با در نظر گرفتن شعاع هیدرولیکی 12/5 متر، بیش از 80 درصد بلوک‌ها دارای قابلیت تخریب می‌شوند و بقیه بلوک‌ها در شرایط گذار قرار دارند، بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که منطقه مورد مطالعه دارای قابلیت تخریب مناسب برای به کارگیری روش‌های تخریبی است.